عدالت این بود که «دیمونا» بمباران می‌شد

ترکی الفصیل در این یادداشت اشاره می‌کند که اگر قرار بود رویکردی عادلانه در جهان حاکم باشد، تأسیسات هسته‌ای اسرائیل (مانند سایت دیمونا) باید هدف حملات قرار می‌گرفت، چرا که اسرائیل برخلاف ایران، به پیمان NPT نپیوسته و برنامه هسته‌ای‌اش تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیست. او این تفاوت در برخورد را نشانه‌ای از استانداردهای دوگانه غرب می‌داند. او اظهارات رهبران ایران درباره «محو اسرائیل» را با سخنان بنیامین نتانیاهو، که از سال 1996 خواستار نابودی دولت ایران بوده مقایسه می‌کند و معتقد است که غرب به‌طور انتخابی به اظهارات ایران واکنش نشان داده و اظهارات مشابه اسرائیل را نادیده گرفته است.

تنش‌ها بالا می‌گیرد

یادداشت همچنین به حملات هوایی اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای ایران و پیوستن آمریکا به این حملات اشاره دارد. این اقدامات به بهانه جلوگیری از دستیابی ایران به تسلیحات هسته‌ای انجام شده، اما ترکی الفصیل معتقد است که این حملات نتیجه معکوس داشته و به تخریب تأسیسات و زیرساخت‌های ایران منجر شده است. او هشدار می‌دهد که این اقدامات می‌توانند به جای کاهش تنش، به تشدید درگیری‌ها در منطقه منجر شوند.

ترامپ حرف از صلح می‌زند و می‌جنگد

ترکی الفصیل همچنین تأکید می‌کند که بازگشت به دیپلماسی هنوز ممکن است. او از ترامپ می‌خواهد به جای دنبال کردن سیاست‌های جنگ‌طلبانه، به توصیه‌های عربستان سعودی و کشورهای GCC گوش دهد که به دنبال صلح هستند، نه جنگ. او به‌طور خاص به روابط دوستانه عربستان و آمریکا اشاره می‌کند و از ترامپ می‌خواهد که از این دوستی برای پیشبرد صلح استفاده کند، نه حمایت یک‌جانبه از اسرائیل.  ترکی الفصیل،  نتانیاهو را به دلیل اظهارات جنگ‌طلبانه علیه ایران و اقدامات «نسل‌کشی» در فلسطین مورد انتقاد قرار می‌دهد. او معتقد است که سیاست‌های نتانیاهو، برخلاف رهبران عرب که به دنبال صلح هستند، منطقه را به سمت درگیری بیشتر سوق می‌دهد. او همچنین به حمایت بیش از حد ترامپ از نتانیاهو، از جمله «ستایش‌های اغراق‌آمیز» او انتقاد می‌کند و این را با تعهد ظاهری ترامپ به صلح در خاورمیانه در تضاد می‌بیند.

نظاره کردن به تاریخ

او همچنین به تصمیم هری ترومن، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، در به رسمیت شناختن اسرائیل در سال 1948 اشاره می‌کند و آن را با تصمیمات کنونی ترامپ مقایسه می‌کند. فیصل استدلال می‌کند که همان‌طور که ترومن وعده‌های فرانکلین روزولت به اعراب را نادیده گرفت، سیاست‌های کنونی آمریکا نیز می‌تواند به بی‌اعتمادی در منطقه منجر شود. او از تصمیم پدرش، پادشاه فیصل، در واکنش به سیاست‌های ترومن الگو می‌گیرد و خواستار رویکردی مشابه برای مقابله با استانداردهای دوگانه است.