مد خیابانی تهران در سالهای اخیر با گذر از پراکندگی به همگرایی و شکلگیری موجهای ترندساز رسیده است، روندی که هویت بصری پایتخت را متحول کرده است.
در سالهای اخیر، فشن در تهران مسیر تازهای را طی کرده است؛ مسیری که از پراکندگی سبکها و نبود یک زیباییشناسی گروهی و مشخص آغاز شد و امروز به شکلگیری گروهها و موجهای ترندساز رسیده است. اگر پیشتر هر فرد در تهران بدون توجه به جریانهای جمعی، بر اساس ذوق شخصی لباس میپوشید، اکنون نوعی همگرایی بین سلیقهها بهوجود آمده؛ یک همگرایی کاربردی که مد خیابانی را منسجمتر کرده و هویت بصری شهر را تغییر داده است. تهران امروز شهری است که در آن خیابانها، کافهها و ایونتها نقش مهمی در تولید و تکثیر سبک دارند و فشن را از سطح انتخاب فردی به ابزار اعلام هویت جمعی تبدیل کردهاند.

در گذشته، استایلها در تهران به شدت پراکنده بودند. افراد در محلههای مختلف، با سلیقههایی کاملاً متفاوت و گاه متضاد کنار هم قرار میگرفتند؛ از سبکهای مینیمال گرفته تا پوششهای پاپ، آلترناتیو، کلاسیک یا حتی استایلهای الهامگرفته از سلبریتیها. این تنوع، هرچند جذاب بود، اما مانع شکلگیری یک فرهنگ مد خیابانی جمعی میشد. تهران برای مدتها فاقد آن گروههای تأثیرگذاری بود که در شهرهای بزرگ جهان، روند مد شهری را هدایت میکنند.

با این حال، در سالهای اخیر روندی متفاوت آغاز شده است. افزایش تولید محتوا در شبکههای اجتماعی، رشد ایونتهای شهری و بیشتر شدن ارتباطات فرهنگی باعث شدند افراد با سبک و سلیقههای مشابه، در کنار هم قرار بگیرند و بهصورت ناخودآگاه، گروههای زیباییشناسانه بسازند. این گروهها اکنون نقش مهمی در تثبیت ترندهای خیابانی، تولید موجهای جدید و ایجاد هویت بصری برای فشن تهران دارند.
مد خیابانی تهران بیش از هر زمان دیگری به جریانهای جهانی نزدیک شده است. در هر فصل، آیتمهایی مثل بوتهای ترندی، پالتوهای اورسایز، کتهای چرمی، جینهای واید، عینکهای فشن یا کیفهای مینی به سرعت در خیابانهای شهر دیده میشوند. اما نکتهی مهم این است که تهران این ترندها را «ترجمه» میکند، نه تقلید.

تهران در فشن خود لحن فرهنگیاش را حفظ کرده است. چگونه؟ با استفاده از لایهلایهپوشی مخصوص فصلهای سرد، توجه به رنگهای خنثی و تیره که با فضای شهری هماهنگ است، ترکیب آیتمهای لوکس با پوشاک روزمره و استفاده از اکسسوریهای قابلتطبیق با قوانین و فرهنگ عمومی. نتیجه، فشنی است که جهانی به نظر میرسد اما امضای بومی، سلیقهی ایرانی و هویت شهری تهران را کاملاً در خود دارد.

همانطور که در متروپولیسهای بزرگ دنیا دیده میشود، در تهران نیز تقسیمبندی جغرافیایی سبکها بهوضوح قابل مشاهده است:
در محلههای مرکزی، استایلها جسورانهتر، آزادانهتر و پر از ایدهپردازی هستند. افراد بسیاری با تأثیر از هنر، موسیقی آلترناتیو و فرهنگهای زیرزمینی ظاهر میشوند. حضور برندهای مستقل، طراحان نوپا و فضای هنری مرکز شهر باعث شده این منطقه پایگاه استایلهای خلاقانه باشد.

در شمال تهران، ظاهرها صیقلخوردهترند؛ استایلهای لوکس و مینیمال بهوضوح غالبند. از کتهای باکیفیت پشمی گرفته تا چرمهای اعلاء، بوتهای برند و اکسسوریهای لوکس، همه در این منطقه دیده میشوند. جینهای راسته و واید با آیتمهای کلاسیک ترکیب میشوند و نتیجه، استایلی چشمنواز و جهانی است.

غرب تهران، محلی برای شکلگیری سبکهای خیابانی پویا و الهامگرفته از هیپهاپ است. شلوارهای کارگو، هودیها، کتهای بامبر، کتانیهای حجیم و جینهای بگی در این منطقه بسیار رایج هستند. این بخش از شهر پایگاه انرژی جوانانه و فشن خیابانی خالصتر است.

یکی از مهمترین عوامل تغییر مد خیابانی تهران، ظهور فضاهایی است که امکان گردهمایی زیباییشناسانه را فراهم میکنند. کافهها، ایونتهای تجربهمحور، بازارهای طراحان و حتی کنسرتهای خیابانی، تبدیل به پلتفرمهایی شدهاند که افراد با سلیقههای مشابه در آنها کنار هم قرار میگیرند.

وقتی این افراد عکسها و ویدئوهای خود را در شبکههای اجتماعی منتشر میکنند، سبک و سلیقهشان سریعاً دیده، تکرار و تبدیل به ترند میشود. این فضاها امروز مهمترین موتور محرک فشن شهری تهران محسوب میشوند.

در دورانی که محصولات مد و فشن بیش از گذشته نمادین و اصطلاحا «ادایی» شدهاند، استایل افراد در تهران نیز به شکل جدیتر هویتساز شده است. دیگر لباس فقط پوشش نیست؛ بیان فردیت، نگرش و جایگاه فرهنگی است. به همین دلیل است که خیابانهای تهران اکنون بهترین مکان برای مطالعهی فرهنگ فشن هستند؛ جایی که شهروندان با ظاهرشان حرف میزنند، گروه میسازند و جریانهای زیباییشناسانه را شکل میدهند.

تهران امروز شهری است که مد خیابانیاش در حال تکامل است؛ شهری که ترندها را از شبکههای جهانی میگیرد، از فضاهای اجتماعی الهام میگیرد، آنها را به زبان خود بازنویسی میکند و در نهایت زیباییشناسی منحصربهفردی میسازد که هم جهانی است و هم کاملاً منحصربهخود.
بدون دیدگاه