نیت نماز شکسته چگونه است؟ نیت صحیح نماز ظهر، عصر، مغرب و عشا

نیت بخش مهمی از نماز است و به معنی آگاهی و اراده‌ی قلبی نمازگزار نسبت به نمازی است که می‌خواند. از سوی دیگر در سفر نماز شکسته خوانده می‌شود و تعداد رکعت آنها متفاوت است. با این حال نیت نماز شکسته مسافر با نیت نمازهای یومیه متفاوت نیست و همین موضوع محل بحث بسیاری میان مومنین ایجاد کرده است که در ادامه این مطلب از ستاره به آن پاسخ خواهیم داد. 

قاب امروز| لایف استایل نیلوفر، فریمهر دروازه‌بان برازنده استقلال، سکوت المیرا و کمی درباره مهناز ‌

برای نماز شکسته چگونه نیت کنیم؟

در پاسخ به این سوال که در نیت نماز شکسته چه بگوییم باید اشاره کنیم که برای به جا آوردن نماز شکسته نیازی به گفتن عبارت‌هایی مثل «چهار رکعت نماز شکسته می‌خوانم» یا «دو رکعت نماز ظهر شکسته می‌خوانم» نیست. مثلا در مورد نماز ظهر، عصر و عشا همین قدر که با قصد قربت و با توجه به این که نمازتان دو رکعتی و شکسته است، بجای آورید کافی است. در این راستا پیشنهاد می‌کنیم ویدئوی زیر را مشاهده کنید. 

نیت نماز شکسته مغرب چگونه است؟

از نظر مراجع تقلید‌ نیت نماز شکسته چیست؟

نیت نماز شکسته از نظر سیستانی

طبق توضیحات آیت الله سیستانی درباره نیت نماز مسافر، نمازهای چهار رکعتی ظهر، عصر، عشا به صورت شکسته و دو رکعتی خوانده می‌شود و نیت آن باید به صورت زیر گفته شود:

«دو رکعت نماز ظهر به جا می‌آورم به قصد انجام فرمان خداوند قربه الی الله»

همچنین برای گفتن نیت نماز مسافر لازم نیست که عبارت بر زبان گفته شود. بلکه همین مقدار که قصد انسان آن باشد که دو رکعت نماز ظهر، عصر یا عشاء را با قصد انجام فرمان خداوند به جا آورد و با همین قصد و نیت، تکبیره الاحرام بگوید صحیح است.

نحوه خواندن نیت برای نماز شکسته از مکارم شیرازی

طبق نظر آیت الله مکارم شیرازی به زبان آوردن نیت مخصوصاً نیت شکسته یا تمام لازم نیست. بنابراین در نماز شکسته چهار رکعتی و به طور مثال هنگام گفتن نیت نماز شکسته ظهر لازم نیست که بگوییم: مثلا دو رکعت نماز شکسته ظهر می‌خوانم قربةً الی الله. ولی اگر بخواهیم حتما متن نیت نماز شکسته را به زبان آوریم، ‌می‌توانیم بگوییم:

«نماز ظهر به‌جا می‌آ‌ورم، قربةالی الله» یا «دو رکعت نماز ظهر به‌جا می‌آورم، قربت الی الله» یا «نماز ظهر شکسته به‌جا می‌آورم، قربةالی الله»

نیت نماز شکسته از نظر آیت الله فاضل لنکرانی

بر طبق نظر آیت الله لنکرانی، نيت عبارت از قصد انسان است و گفتن نیت نمازشکسته بر زبان لازم نيست، بلکه همين مقدار که قصد انسان آن باشد که نماز ظهر را به صورت دو رکعتي در سفر بخواند کفايت می‌کند. يعني در مسافرت، اگر قصدش اين باشد که دو رکعت نماز ظهر می‌خواند و با همين قصد وارد نماز شود کفايت می‌کند و نیازی به گفتن عبارتی مخصوص برای نیت نماز چهار رکعتی شکسته نیست. در پاسخ به سوال «نیت نماز شکسته عشا چگونه است؟» باید به همان روشی که برای نماز نماز ظهر اشاره شد رجوع کنیم. 

نیت نماز شکسته از نظر آیت الله خامنه ای

سوال: نیت نماز شکسته ظهر چیست؟ اگر بگوییم‌ چهار رکعت‌ نماز‌ ظهر‌ شکسته‌ میخوانم‌ قربةً الی‌الله‌ درست‌ است؟

جواب: در پاسخ به سوال نیت نماز ظهر شکسته چگونه است باید گفت همین که شما به نیت هر نماز الله اکبر بگویید کافی است. برای نیت نماز ظهر شکسته لازم نیست بگویید ۴ رکعت یا ۲ رکعت نماز ظهر یا نماز عصر. حتی لازم نیست که نیت به زبان آورده شود یا حتی از قلب بگذراند همین که شما به نیت همان نماز الله اکبر بگویید کافی است.

نیت نماز شکسته جماعت از نظر آیت الله خامنه ای

سوال: چگونه نماز جماعت را شكسته ميشود خواند؟ نیت نماز شکسته جماعت چگونه است؟

جواب: كسي كه نمازش شكسته است به امام جماعت كه نمازش تمام است می‌تواند اقتدا بنمايد . اگر ظهر است نيت می‌كند دو ركعت نماز ظهر اقتداء می‌كنم به اين پيش نماز حاضر «قربه الي الله» ركعت اول را با هم مي خوانند و ركعت دوم هم همينطور و هر دو تشهد مي خوانند, ولي امام چون نمازش تمام است ,بلند ميشود كه ركعت سومش يعني: تسبيحات اربعه بخواند , مأموم كه نمازش دو ركعتي است, بعد از تشهد سلام نماز را مي دهد و نماز را تمام مي كند و بعد از سلام نماز مي تواند دو ركعت نماز قضا به امام جماعت اقتدا ء بكند يا نماز عصر كه شكسته است اقتداء بنمايد.

نماز شکسته چگونه خوانده می شود؟‌

نماز شکسته مخصوص مسافر است. زمانی که انسان در طول رفت و برگشت سفر ۸ فرسخ یعنی ۴۴ کیلومتر از شهر خود دور شد (مجموع رفت و برگشت ۴۴ کیلومتر شود) و رفتن او کمتر از ۴ فرسخ نبود نماز وی شکسته می‌شود. یعنی تنها نمازهای ۴ رکعتی (نماز ظهر، عصر و عشا) دو رکعتی و مانند نماز صبح خوانده می‌شود.

شرایط شکسته شدن نماز‌

مجموعا شکسته خواندن نماز هشت شرط دارد:

• آن كه سفر او كمتر از هشت فرسخ شرعی نباشد

• آن كه از اول مسافرت قصد هشت فرسخ را داشته باشد

• آن كه در بین راه از قصد خود برنگردد

• آن كه نخواهد پیش از رسیدن به هشت فرسخ از وطن خود بگذرد، یا ده روز یا بیشتر در جایی بماند

• آن كه برای كار حرام سفر نكند

• آن كه از صحرانشینهایی نباشد كه در بیابانها گردش می‌كنند و هر جا آب و خوراك برای خود و حشم‌شان پیدا كنند می‌مانند و بعد از چندی به جای دیگر می‌روند.

• آن كه شغل او مسافرت نباشد
• آن كه به حد ترحض برسد یعنی از وطنش یا جایی كه قصد كرده ده روز در آن جا بماند، به قدری دور شود كه دیوار شهر را نبیند و صدای اذان آن را نشود.