پیراهنهای پپلوم یا کمرچیندار، با طراحی شاخص خود که در ناحیه کمر تنگ میشوند و در پایین بهصورت چیندار یا دامنمانند باز میشوند، همواره نمادی از تأکید بر فرم بدن زنانه بودهاند. این طراحی با ایجاد تعادل میان بالاتنه و پایینتنه، بهویژه بر برجستهسازی کمر تمرکز دارد و به همین دلیل برای طیف وسیعی از اندامها جذاب است.
پیراهنهای پپلوم یا کمرچیندار، با طراحی شاخص خود که در ناحیه کمر تنگ میشوند و در پایین بهصورت چیندار یا دامنمانند باز میشوند، همواره نمادی از تأکید بر فرم بدن زنانه بودهاند. این طراحی با ایجاد تعادل میان بالاتنه و پایینتنه، بهویژه بر برجستهسازی کمر تمرکز دارد و به همین دلیل برای طیف وسیعی از اندامها جذاب است.

پپلومها نخستینبار در دهههای ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ به اوج محبوبیت رسیدند؛ دورانی که مد به سمت سیلوئت ساعتشنی حرکت کرد و طراحانی مانند کریستین دیور با مجموعهی نیو لوک خود، زنانگی اغراقشده را به مرکز توجه آوردند. در دهههای بعد نیز پپلومها هر از گاهی، بهویژه در دهه ۱۹۸۰ و اوایل ۲۰۱۰، با تفسیرهای مدرنتر دوباره دیده شدند، اما همواره رگهای نوستالژیک را با خود حمل میکردند.


بازگشت پررنگ پیراهنهای پپلوم در سال ۲۰۲۵ را میتوان پاسخی به خستگی دنیای مد از خطوط کاملاً مینیمال و لباسهای بدون فرم دانست. در این سال، طراحان با الهام از گذشته، اما با نگاهی امروزی، پپلومها را با پارچههای سبکتر، برشهای نرمتر و حتی طراحیهای نامتقارن بازآفرینی کردند. دیگر پپلوم صرفاً یک جزئیات کلاسیک نبود، بلکه به ابزاری برای بیان فردیت تبدیل شد؛ از پیراهنهای روزمره گرفته تا لباسهای رسمی و مجلسی.

این بازگشت نشان داد که مد همواره در چرخهای میان گذشته و حال حرکت میکند و گاهی یک طراحی قدیمی، با اندکی بازنگری، میتواند دوباره به ترندی مسلط و محبوب تبدیل شود.
منبع: چی بپوشم
بدون دیدگاه