شیطان سرخ در جام جهانی 2026؛ سخت‌ترین سد ایران مقابل رودی گارسیا چه خواهد بود؟

به گزارش نمابان و به نقل از فوتبال 360، تیم ملی ایران در جام جهانی 2026 آمریکا و در گروه «G» به مصاف بلژیک، مصر و نیوزیلند خواهد رفت. بدون شک پرچالش‌ترین دیدار برای شاگردان امیر قلعه‌نویی، تقابل برابر بلژیک تحت هدایت رودی گارسیاست. بلژیک که سابقه سومی را در جام جهانی 2018 و زیرنظر روبرتو مارتینز دارد، پس از برکنار کردن دومنیکو تدسکو به سراغ رودی گارسیا رفت و در آخرین روزها و در جدال بسیار نزدیک با مقدونیه شمالی و ولز موفق شد به جام جهانی 2026 صعود کند. شیاطین سرخ فوتبال ملی، اسکوادی به ارزش 444.2 میلیون یورو در اختیار دارند و بخش عمده این مبلغ را مدیون بازیکنان درخشان خود در کناره‌ها مثل جرمی دوکو، شارلز دکتلار، لیاندرو تروسار، مالک فوفانا و ماکسیم دی‌کوییپر هستند. این حجم از ستاره درخشان در این بخش باعث شده که تمرکز رودی گارسیا نیز به این مناطق از زمین معطوف شود.

رونمایی طناز طباطبایی از خانواده مولتی میلیاردرش: پدرم هیچ وقت اجازه نمی‌داد که…

نگاهی به عمق اسکواد تیم

این تیم از خط دروازه تا نوک حمله، علاوه بر داشتن بازیکنانی با با کیفیت در تمامی خطوط، صاحب ستارگان جایگزین بسیار خوبی هم هست. آن‌ها در خط هافبک و در صورت نداشتن نفراتی مثل آمادو اونانا و یوری تیلمانس که آشنایی بسیار خوبی از بازی یکدیگر در استون‌ویلا دارند، می‌تواند از بازیکنان باتجربه‌ای مثل اکسل ویتسل استفاده کند. دو بازیکن تکنیکی و سریع در هر گوشه از زمین برای این تیم آماده هستند. از طرفی تیموتی کاستانیه نیز به دلیل قابلیت بازی در هر دو طرف، تنوع تاکتیکی و ایده‌های تعویضی رودی گارسیا را بسیار افزایش می‌دهد. هانس واناکن و لوئیس اوپندا هم ستارگانی هستند که در صورت غیبت کوین دی‌بروین و روملو لوکاکو، می‌توانند وزنه خط حمله را به سود تیم ملی بلژیک نگه دارند.

برتری عددی در کناره‌ها؛ رمز اصلی تیم گارسیا

علاقه بسیار زیاد تیم رودی گارسیا در «Overload» در لب خطوط، باعث شده تا اولویت اصلی این تیم چه در بازی با توپ و چه بدون توپ، در این منطقه باشد. این برتری عددی باعث می‌شود تا بلژیک با استفاده از ساختن 4 ضلع، به راحتی از زیر پرس ولز خارج شود. هرچند تیم بلامی هوشمندانه کار کرد و در مقاطع زیادی از بازی با ساختن یک 4 ضلعی بسیار کوچکتر، باعث می‌شد تا توپ به راحتی در این منطقه لو برود. به طور کلی هدف تیم گارسیا انتقال توپ از گوشه به مرکز است و سعی می‌کنند تا با ساخت اشکال مختلف در کناره‌ها، توپ را به بازیکنان خلاق تیم مثل کوین دی‌بروین یا بازیکنان رونده و در عرضی همانند جرمی دوکو برسانند.

در دفاع هم این علاقه از سوی گارسیا کاملاً مشخص است. جایی که ولز سعی می‌کند همانند بلژیک از لب خط، انتقال خود را آغاز کند اما بلژیک با داشتن 4 تا 6 نفر در این منطقه، فضا را برای بازیکن صاحب توپ کوچک می‌کرد و اجازه جلوتر رفتن را به آن‌ها نمی‌داد.

با این حال هر اورلودی نیازمند یک آندرلود «Underload» است. یعنی در حملات یک برتری عددی ایجاد شود تا حواس‌ها از منطقه دیگر و کم‌تراکم‌تری پرت شود و همین منطقه کم‌جمعیت تبدیل به منطقه حمله می‌شود. کاری که بلژیک استادانه انجام می‌دهد. دی‌بروین به عنوان بازیکن خلاق نزدیک به بال‌ها بازی می‌کند و از طرفی سالماکرز به عنوان بال منطقه مخالف به پشت محوطه می‌آید و همین حرکت فضایی را پشت سرش ایجاد می‌کند تا تیموتی کاستانیه به عنوان مدافع کناری، به نقطه کور محوطه برود.

ایجاد فاصله برای بازی انتقالی

بین عناصر تهاجمی و خط مرکزی بلژیک فاصله زیادی شکل می‌گیرد. بال‌ها کمتر به کمک تیم در یک‌سوم دفاعی می‌پردازند و تمام این موضوع به دلیل نیم‌نگاه تیم در ضدحملات است. آن‌ها سعی می‌کنند که با دوندگی خط هافبک خود، بازی حریف را به کناره‌ها هل بدهند و در نزدیکی میانه میدان توپ را پس بگیرند و فوراً آن‌ را در اختیار 4 بازیکن خط حمله خود بسپارند.

از طرفی نبود روملو لوکاکو تبدیل به توفیق اجباری بلژیک برای حملات سریع تیم شده است. جایی که لیاندرو تروسار در نوک پیکان خط حمله به میدان می‌رود و کار رودی گارسیا را برای شناوری تیم و جابجایی بسیار بازیکنان افزایش می‌دهد. همانطور که در تصویر زیر مشخص است، بر اساس شماتیک و رویکرد کلی بازی، انتظار می‌رفت که دکتلار در چپ، تروسار در مرکز و دوکو در راست بازی کند اما در حملات سریع و بسته به شرایط مختلف آن‌ها جای خود را با یکدیگر عوض می‌کنند تا کار حریف برای مهار و پیروزی یک‌در مقابل یک کمتر شود.

وابستگی بسیار زیاد به نیم‌فضا

بلژیک اغلب در دفاع سنگین حریف دچار مشکل می‌شود و بدون شک در این مواقع که هیچ‌گونه فضایی ندارد، نیازمند جنگ‌های درون محوطه با محوریت روملو لوکاکو است اما در صورت داشتن فضا، نبود ستاره ناپولی به چشم نمی‌آید. چرا که این تیم سعی می‌کند با نگه داشتن بال‌ها در لب خط، فاصله بین مدافعان را افزایش دهد و از همین فضا برای فرار مدافعان کناری به نیم‌فضا استفاده کند. جایی که تیموتی کاستانیه با یک پاس کات‌بک و بازی بدون توپ دیدنی هانس واناکن، لیاندرو تروسار را صاحب موقعیت می‌کند و وینگر آرسنال هم خیال بلژیک را از پیروزی برابر ولز راحت می‌کند.

همین اتفاق در گل دوم بلژیک برابر ولز با گلزنی توماس مونیه (مدافع کناری سمت راست) از نیم‌فضا و با حرکت دوباره دوکو نیز رقم خورد.

بلژیک اولین جام جهانی خود را بدون ستارگانی مثل ادن هازارد یا بخش عمده‌ای از آن نسل طلایی تجربه خواهد کرد. حداقل 10 بازیکن از اسکواد تیم، اولین جام بزرگ خود را تجربه خواهند کرد و این تیم در دوران گذار خود به سر می‌برد. آن‌ها فراز و نشیب‌های زیادی را در مقاطع اخیر تجربه کرده‌اند و رودی گارسیا موفق شد که دوران تاریک تیم از سال 2022 را تا حدودی به دست فراموشی بسپارد. این تیم با وجود نقص‌هایی که در خط دفاع و میانه زمین دارد و از طرفی برنامه دقیقی در مقابل دفاع های چندلایه ندارد، همچنان بسیار زهردار است و هرگونه فضا برای آن‌ها کافی‌ست تا در انتقال‌های سریع، هرنوع دفاعی را دچار مشکل کنند.

*پرهام حمیدی

منبع: فوتبال 360