چرا نگاه موزه‌ای به بافت تاریخی شیراز شکست می‌خورد؟ راز احیای پایدار چیست؟

به گزارش نمابان و به نقل از خبرگزاری تسنیم از شیراز، مهدی پارسایی در نشست تخصصی مدیریت شهری با محوریت «حفاظت، بازآفرینی و احیای بافت تاریخی شیراز» که با حضور فعالان اجتماعی و سیاسی، مهندسان، معماران، کارشناسان و دوستداران میراث فرهنگی برگزار شد، با اشاره به تجربه‌های گذشته، اظهار کرد: اقتصاد محله و زیست اجتماعی ساکنان شرط احیای پایدار است و گردشگری باید با احترام به زندگی مردم محلی طراحی شود.

رونمایی طناز طباطبایی از خانواده مولتی میلیاردرش: پدرم هیچ وقت اجازه نمی‌داد که…

معاون گردشگری و زیارت استانداری فارس ادامه داد: گردشگر به شیراز می‌آید تا فرهنگ و زندگی جاری مردم را تجربه کند، نه صرفاً بناها را. اگر احیا و بازآفرینی بافت تاریخی به‌گونه‌ای پیش رود که هویت زیستی آسیب ببیند، نتیجه خروج ساکنان خواهد بود.

پارسایی وضعیت کنونی بافت تاریخی را فرسوده و چندلایه توصیف و عنوان کرد: این فرسودگی شامل کالبد، اقتصاد و اجتماع است. برای احیای موفق، باید اقتصاد محله تقویت شود و ساکنان انگیزه و امکان زندگی پایدار در بافت را داشته باشند.

تداوم فرهنگی، مبنای تصمیم‌گیری در مدیریت شهری

علی اعطا معمار و پژوهشگر، با اشاره به جایگاه شیراز در تاریخ ایران و نقش آن در فلسفه، عرفان و ادبیات گفت :از دوران هخامنشی تا پس از اسلام، شیراز همواره نقش تعیین‌کننده‌ای در تاریخ ایران داشته و این پیشینه تاریخی به هویتی یگانه برای شهر بخشیده است.

وی با اشاره به منش حکمرانی کریم‌خان زند و عنوان «وکیل‌الرعایا» که خود برگزیده بود، تأکید کرد : مشروعیت مدیریت شهری از مردم ناشی می‌شود و چنین رویکردی الهام‌بخش سیاست‌گذاری امروز است. او همچنین مفهوم «هویت متصرف» را مطرح کرد؛ هویتی که هم به گذشته وفادار است و هم خلاقانه و آینده‌نگر با نیازهای امروز سازگار می‌شود.

اعطا با تأکید بر سیاسی بودن مسائل شهری گفت: بسیاری از تناقض‌ها نه در متون دانشگاهی، بلکه در گفت‌وگوهای اجتماعی و عمومی حل می‌شوند.

وی جمع‌بندی کرد که سیاست‌گذار شهری باید تحولات اجتماعی، حساسیت‌های فرهنگی و جهت حرکت جامعه را شناخته و در همان بستر عمل کند؛ بی‌توجهی به این واقعیت، هر سیاستی را ناکارآمد خواهد ساخت.

انتهای پیام/424/

منبع: خبرگزاری تسنیم