ابلاغ رسمی ممنوعیت تنبیه بدنی در مدارس؛ تکلیف معلم و دانش‌آموز در برابر هتک حرمت چیست؟

به گزارش نمابان و به نقل از ایسنا، در متن این بخشنامه آمده است: در جهان پرالتهاب و پرشتاب و متأثر از اطلاعات و ابزارهای ارتباطی نوین، نیاز دانش آموزان به محیطی امن مملو از احترام متقابل و آرامش روانی بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود. مدرسه نه تنها یک مکان آموزشی بلکه کانون امید همکاران و مأمن شکوفایی شخصیت و کشف استعدادهای نهفته هر دانش آموز است.

رونمایی طناز طباطبایی از خانواده مولتی میلیاردرش: پدرم هیچ وقت اجازه نمی‌داد که…

با این تفاسیر ضرورت دارد کنشگران نظام آموزش و پرورش به ویژه عوامل آموزشی و اجرایی مدارس و دانش آموزان عزیز با درک صحیح موقعیت رسالت و مأموریت خویش از بروز هرگونه تنش و رفتار مخاطره آمیز که به مناسبات آموزشی تربیتی و سازمانی آسیب وارد نموده و با روح تعلیم و تربیت اسلامی و مبانی و اهداف مقدس نظام آموزش و پرورش ایران اسلامی سازگار نمی‌باشد و می تواند به آسیب‌های فردی و اجتماعی اعم از جسمی و روانی منتهی شود؛ به هر نحو ممکن احتراز کنند.

تحقق این هدف عالی مستلزم توجه همه جانبه به تمامی ابعاد تربیت از جمله رفتارهای انسانی گفت و گو محور است.

در این بخشنامه تاکید شده که بر اساس ماده ۸۱ آیین نامه اجرایی مدارس مصوب سال ۱۴۰۰ کمیسیون معین شورای عالی آموزش و پرورش، تنبیه بدنی دانش آموزان و سوء رفتار با آنان به هر دلیل و تحت هر شرایطی ممنوع است و با متخلفان برابر قوانین و مقررات رفتار می شود.

بر اساس این بخشنامه، تکریم و حفظ شان و جایگاه معلمان یک ضرورت بنیادین برای حفظ سرمایه های اصلی نظام تعلیم و تربیت است؛ مدیران مدارس و رؤسای ادارات آموزش و پرورش نقش خط مقدم دفاع از کادر آموزشی را در شرایط خاص و بحرانی بر عهده دارند، لذا در صورت تعرض به همکاران فرهنگی و هرگونه توهین هتک حرمت ضرب و جرح نسبت به ایشان واحدهای حقوقی ادارات کل آموزش و پرورش استانها، شهرستانها، مناطق و نواحی مکلفند علاوه بر پیگیری فردی به موجب قانون حمایت قضایی از کارکنان دولت، نسبت به ارائه خدمات حقوقی اقدام کنند.

در این خصوص توجه مدیران کل استان‌ها، روسای ادارات و مدیران مدارس به موارد زیر ضروری است:

۱- حفاظت و صیانت از حریم مقدس مدرسه در برابر ناهنجاریهای تربیتی به عنوان اصلی‌ترین اولویت با دقت و در چارچوب نگاه تربیتی وزارت آموزش و پرورش انجام می‌گیرد به نحوی که هرگونه حضور و فعالیت در فضای مدرسه پس از صدور مجوزهای لازم و با رویکرد تربیتی امکان پذیر است.

۲- تکریم و حفظ شأن و جایگاه معلمان یک ضرورت بنیادین برای حفظ سرمایه‌های اصلی نظام تعلیم و تربیت است؛ مدیران مدارس و رؤسای ادارات آموزش و پرورش نقش خط مقدم دفاع از کادر آموزشی را در شرایط خاص و بحرانی بر عهده دارند، لذا در صورت تعرض به همکاران فرهنگی و هرگونه توهین، هتک حرمت، ضرب و جرح نسبت به ایشان، واحدهای حقوقی ادارات کل آموزش و پرورش استانها، شهرستانها مناطق و نواحی مکلفند علاوه بر پیگیری فردی، به موجب قانون حمایت قضایی از کارکنان دولت، مصوب ۱۳۷۶ آیین نامه اجرایی قانون مزبور مصوب سال ۱۳۷۹، ماده ۸۸ قانون مدیریت خدمات کشوری نسبت به ارائه خدمات حقوقی تنظیم شکایت، دادخواست، لوایح و دفاعیه‌های لازم، شرکت در جلسات رسیدگی و پیگیری اجرای حکم، مراجعه به دستگاههای دولتی و غیر دولتی، عند اللزوم انجام مشاوره و ارشاد قضایی اقدام کنند.

۳- با توجه به حساسیت‌ها و حوادث ایجاد شده که در برخی موارد برای همکاران، تبعات سنگین و غیر قابل جبرانی داشته است؛ تصمیم گیری در مورد چگونگی تشویق و تنبیه دانش‌آموزان بر اساس بند ۱۳ قسمت (ب) ماده ۱۶ آیین نامه اجرایی فوق الذکر، با رعایت قوانین و مقررات به خصوص اصول مزبور در ماده ۷۵ و همچنین تنبیهات مقرر در ماده ۷۸ و روشهای آگاهی بخشی (تنبیه) در ماده ۸۰ آیین نامه بر عهده شورای مدرسه است.

۴- بر اساس ماده ۸۱ آیین نامه اجرایی مدارس مصوب سال ۱۴۰۰ کمیسیون معین شورای عالی آموزش و پرورش، تنبیه بدنی دانش آموزان و سوء رفتار با آنان به هر دلیل و تحت هر شرایطی ممنوع است و با متخلفان برابر قوانین و مقررات رفتار میشود.

۵- مدیران مدارس میبایست کارکنان آموزشی مدارس را نسبت به امور انضباطی، ممنوعیت تنبیه بدنی و سوء رفتار با دانش آموز آگاه کنند؛ همچنین مدیران کل آموزش و پرورش استان، مدیران آموزش و پرورش شهرستانها، نواحی و مناطق، علاوه بر وظیفه آگاهی بخشی از طریق اعمال نظارت مستمر و میدانی، صدور بخشنامه مستمر و برگزاری دوره‌های ضمن خدمت، در صورت وقوع تخلف بر خلاف مقررات، مسئولان و کارکنان خاطی را به هیأتهای بدوی رسیدگی به تخلفات اداری، معرفی و چنانچه عمل یاد شده وصف کیفری داشته باشد؛ هیأت به استناد ماده ۱۹ قانون رسیدگی به تخلفات اداری مکلف به ارسال پرونده به مرجع قضایی صالح است.

موارد پیش آمده حتی المقدور در مدرسه حل و فصل شود تا اولیای دانش آموزان از مراجعه به مراجع قضایی منصرف شوند. در عین حال پیگیری برای دلجویی از دانش آموز و خانواده آن و زمینه‌سازی برای بازگشت عادی به محیط آموزشی مورد تأکید است.

محیط مدرسه فضای تعامل، گفت‌وگو، احترام و ادب است و خشونت به هر شکل و حالتی که باشد، از هر فردی پذیرفتنی نیست. یادآوری می‌شود بایستی از کرامت معلم و دانش آموز و جایگاه مقدس مدرسه به عنوان محیط علم و معرفت حفاظت کنیم.

انتهای پیام

منبع: ایسنا