راز معماری بروتالیسم در مکزیک؛ چگونه بتن مدرن با تمدن باستان پیوند خورد؟

معماری بروتالیسم در مکزیک، پلی شگفت‌انگیز میان بتن مدرن و میراث تاریخی است که با الهام از انقلاب و شرایط بومی، فضاهای عمومی مقاوم و تأثیرگذاری خلق کرده است.

سامان تهرانی

نویسنده

نمابان و به نقل از عصر ایران – معماری بروتالیست در مکزیک، ریشه در اواسط قرن بیستم و به‌ویژه دهه‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ میلادی دارد. پس از انقلاب مکزیک، تمرکز ویژه‌ای بر ساخت فضاهای عمومی مدرن، بادوام و قابل دسترس شکل گرفت. معماران مکزیکی با الهام از بروتالیسم اروپایی و انطباق آن با شرایط بومی، «بتن» را به عنوان عنصری کاربردی و نمادین برگزیدند تا صداقت در ساختار و حس پایداری را به نمایش بگذارند.

تکذیب حذف وام ازدواج 1405

در این مطلب تصاویری از سازه های معماری شده به سبک بروتالیست در مکزیک را مشاهده می کنید.

آنچه بروتالیسم مکزیکی را متمایز می‌کند، پاسخ هوشمندانه فرم‌های سنگین به اقلیم و فرهنگ این کشور است. دیوارهای ضخیم و سایه‌های عمیق، علاوه بر مدیریت گرما و نور، به بناها هویتی قدرتمند می‌بخشند. معماران پیشروی این سبک نظیر «آگوستین هرناندز»، با ترکیب فرم‌های صلب بروتالیست و اشکال تندیس‌گون، آثاری فوتوریستی خلق کردند. امروزه دانشگاه‌ها، مجتمع‌های مسکونی و ساختمان‌های دولتی مکزیک، راویان صادق این هویت معماری در زندگی روزمره هستند.