ورزشگاه کوچک و ۸ هزار نفری شهرقدس، که روزگاری میزبان بازیهای کوچکتر بود، حالا به صحنه رقابتهای مهم لیگ و بازیهای آسیایی تبدیل شده و شگفتی فوتبال ایران را رقم زده است.
به گزارش نمابان و به نقل از فوتبال 360؛ ورزشگاه شهرقدس این روزها بیش از هر زمان دیگری درحال میزبانی از رقابتهای ریزودرشت فوتبال در تهران است؛ البته از آنجا که دیگر، ورزشگاه درخور و در شانی باقی نمانده، این ورزشگاه کوچک و 8 هزارنفری قید بازیهای کوچکتر را زده و میزبانی بازیهای مهم لیگ و رقابتهای آسیایی را به عهده دارد. این یکی هم مایه حیرت است؛ چراکه اگر چندسال پیش عنوان میشد قرار است استقلال و پرسپولیس و سایر تیمها بازیهای آسیاییشان را در این ورزشگاه محقر برگزار کنند، سوژهای برای تمسخر میشد. به هر روی، به لطف و هنر مدیران ایرانی، حالا نه تنها چنین اتفاقی افتاده؛ بلکه این ورزشگاه تبدیل شده به تنها ورزشگاه استاندارد پایتخت که توان میزبانی از بازیهای استقلال و پرسپولیس را دارد.
برای توصیف بخشی از قدرت مدیران ورزشی در ایران همین بس که «مصرفگرایی» را به حد اعلا رسانده و توانی برای بازتولید ندارند. نمونهاش همین ورزشگاه پیرومسن آزادی که به قدری بیتوجهی دید که زنگ خطر را به صدا درآورد. ورزشگاهی که کلا ساخت و سازش از چندین ماه بیشتر تجاوز نکرد حالا سالهاست در دست تعمیر و مرمت قرار دارد و پایانی هم برای آن نیست. آخرین دیتای در دسترس درباره آزادی اینکه قرار است اگر اتفاق غیرمترقبهای رخ ندهد، پایان 1405 در دسترس قرار بگیرد. البته که این پایان ماجرا نیست؛ چراکه یک ورزشگاه پیر دیگر هم در تهران مدتهاست از دسترس خارج شده و با شوکهای طبیعی و مصنوعی هم به چرخه برنمیگردد: ورزشگاه تختی
این یکی هم در زمان خودش به قدر کافی مدرن بود؛ ولی آن قدر نادیده گرفته شد که حالا تیمهای تهرانی رغبت نمیکنند حتی یک بازیشان را به این ورزشگاه ببرند. دستورالعمل در این مورد هم ساده است: مدیریت مصرفگرای ایرانی به جای تقویت، بهبود و مرمت این ورزشگاه، آن قدر از آن استفاده کردند که دیگر همه چیز از دست رفت. اوجش جایی است که حتی از تامین یک چمن آبرومندانه برای ورزشگاه تختی بازمانده و دوباره امکان استفاده حداقلی از این ورزشگاه وجود ندارد.
مدیریت کنونی و قبلی ورزش ایران به طور واضحی در ساخت و ساز ورزشگاه به دردبخور در تهران ناکام ماندهاند. اگرهم در این زمینه ساخت و سازی صورت گرفته هرگز به حدواندازههای تختی و آزادی نبوده؛ دست بر قضا همین ورزشگاه شهر قدس یکی از سازههای است که محصول مدیران دو دهه گذشته است ولی همین ورزشگاه، حتی قریب به 20 سال بعد از ساختش، باز هم نواقص عجیب و غریبی دارد. اینکه دیگر ظرفیتش 8 هزار نفر و است و سختیهای زیادی را از سر گذرانده تا مجوز میزبانی بگیرد، به کنار.
اتفاق تازهتر که این یکی هم ارتباط مستقیمی با هنر مدیران ایرانی دارد اینکه آن قدر روی چمن این ورزشگاه بازی کردهاند که چمن شهرقدس هم در حال تبدیل شدن به چمن ورزشگاه تختی است؛ همان قدر ناهموار و زننده. مشخص نیست شهرقدس تا چه زمانی قرار است دوام بیاورد؛ ولی حداقل برای یکبار هم که شده بد نیست با عبور از مصرفگرایی به سمت حرفهایگری حرکت کرد تا مانع از آبروریزیهای احتمالی بینالمللی شد.
منبع: فوتبال 360
بدون دیدگاه