وقتی حرف از ماینینگ بیت کوین میشود، هزینه برق تنها یک روی سکه است؛ کشف کنید کدام کشور با ترکیب عوامل مختلف، ارزانترین گزینه برای ماینرها محسوب میشود.
برای شروع بد نیست با عوامل موثر بر هزینه ماینینگ بیت کوین آشنا شویم. احتمالا، نخستین چیزی که ذهن را درگیر میکند هزینه برق است. اما واقعیت این است که برق تنها یکی از چندین عامل تعیینکننده در سود یا زیان ماینرهاست. اگر قصد دارید بدانید ارزانترین کشور برای ماینینگ دقیقاً کجاست، باید تمام این عوامل را در کنار هم بسنجید.
00:00
|
00:00
00:00
|
00:00
بدون تردید اصلیترین مؤلفه در ماینینگ، قیمت برق است. هر دستگاه ماینر برای استخراج، مصرف برق بالایی دارد و تفاوت حتی چند سنت در هر کیلووات میتواند سودآوری کل عملیات را تغییر دهد. کشورهایی مثل قزاقستان یا پاراگوئه که برق ارزان و منابع انرژی فراوان دارند، معمولاً گزینههای محبوبتری بین ماینرها هستند.
در برخی کشورها استخراج رمزارز کاملاً قانونی است و دولت حتی از آن حمایت میکند، اما در بعضی دیگر با محدودیت یا مالیاتهای سنگین همراه است. قوانین مالیاتی خرید بیت کوین و فروش آن، میتواند تأثیر مستقیمی بر هزینه نهایی استخراج داشته باشد و گاهی حتی باعث شود فعالیت ماینرها از نظر اقتصادی توجیه خود را از دست بدهد.
قیمت دستگاههای ASIC و GPU در کشورهای مختلف متفاوت است. علاوه بر قیمت خرید، هزینههای حملونقل، گمرک، خنکسازی و تعمیرات دورهای دستگاه استخراج ارز دیجیتال نیز باید در نظر گرفته شوند. کشورهایی که زیرساخت فنی ضعیفتری دارند، معمولاً هزینه نگهداری بالاتری را به ماینرها تحمیل میکنند.

دما و رطوبت نقش مهمی در عملکرد تجهیزات ماینینگ دارند. مناطق سردسیر با رطوبت پایین، مثل بخشهایی از روسیه یا کانادا، بهطور طبیعی برای استخراج مناسبترند چون هزینه خنکسازی تجهیزات در این مناطق کمتر است. در مقابل، در کشورهای گرمتر، نیاز به سیستم تهویه قوی میتواند هزینه انرژی را دو برابر کند.
حتی اگر کشوری برق ارزان داشته باشد، قطع و وصل مکرر برق یا بیثباتی شبکه میتواند خسارتهای بزرگی به تجهیزات وارد کند. امنیت فیزیکی مزارع ماینینگ، دسترسی به اینترنت پرسرعت و خدمات فنی نیز از جمله فاکتورهایی هستند که نباید نادیده گرفته شوند.
برای اینکه بتوانید ارزانترین کشور برای ماینینگ را پیدا کنید، ابتدا باید کشورهایی را بشناسید که هزینه برق در آنها بهطور قابل توجهی پایینتر از میانگین جهانی است. در واقع بخش زیادی از سودآوری استخراج، وابسته به همین اختلاف جزئی در تعرفه انرژی است. بااینحال هر کشوری که برق ارزان دارد، الزاماً مقصد مناسبی برای ماینرها نیست.
قزاقستان پس از چین به یکی از مقاصد اصلی ماینرها تبدیل شد. قیمت پایین برق در این کشور باعث شد هزاران دستگاه استخراج به آن منتقل شود. بااینحال در سالهای اخیر دولت محدودیتهایی برای کنترل مصرف انرژی اعمال کرده و مجوز ماینینگ را تنها برای مراکزی صادر میکند که ثبت قانونی دارند. بنابراین اگرچه هزینه برق بسیار پایین است، اما ریسک فعالیت غیررسمی در این کشور بالاست.

پاراگوئه به لطف نیروگاه آبی بزرگ خود، یکی از کشورهایی است که انرژی الکتریکی بسیار ارزانی تولید میکند. بسیاری از مزارع استخراج بزرگ در این کشور از انرژی تجدیدپذیر استفاده میکنند و هزینه عملیاتی بسیار کمی دارند. از نظر قانونی هم فضای نسبتاً باز و دوستانهای برای فعالیت ماینرها فراهم شده است.
در برخی مناطق روسیه مثل سیبری، هزینه برق پایین است و دمای سرد محیط باعث میشود هزینه خنکسازی تقریباً صفر باشد. اما در کنار این مزیتها، مشکلاتی مثل تحریمهای بینالمللی و دشواری انتقال سرمایه میتواند چالشبرانگیز باشد. برای کسانی که به دنبال استخراج در مقیاس صنعتی هستند، روسیه همچنان یکی از گزینههای جذاب محسوب میشود.
السالوادور یکی از معدود کشورهایی است که استخراج بیت کوین را بهصورت رسمی پذیرفته و حتی از انرژی آتشفشانی برای این کار استفاده میکند. هرچند زیرساختهای این کشور هنوز کامل نیست، اما سیاستهای حمایتی دولت و هزینه پایین برق، توجه بسیاری از ماینرهای بینالمللی را جلب کرده است.
ایران هم از جمله کشورهایی است که به دلیل برق نسبتاً ارزان، همواره مورد توجه ماینرها بوده است. بااینحال فعالیت قانونی در این حوزه نیاز به مجوز رسمی دارد و در برخی مقاطع، محدودیتهایی برای مصرف برق صنایع استخراج اعمال شده است. با وجود این، از نظر هزینه انرژی، ایران همچنان جزو کشورهایی است که میتواند در فهرست ارزانترین کشورها برای ماینینگ قرار بگیرد.

پایین بودن هزینه برق همیشه به معنی امنیت و ثبات در ماینینگ نیست. در واقع، کشورهایی که انرژی ارزانتری دارند، معمولاً از نظر قانونی چالشبرانگیزترند. اگر هدف شما پیدا کردن ارزان ترین کشور برای ماینینگ است، باید در کنار هزینهها، قوانین و ریسکهای احتمالی هر کشور را هم بسنجید.
در برخی کشورها، دولتها ابتدا با ماینینگ موافقت میکنند اما در ادامه، بهدلیل فشار بر شبکه برق یا نگرانی از خروج سرمایه، قوانین را سختتر میسازند. نمونه واضح آن قزاقستان است؛ کشوری که در ابتدا میزبان بسیاری از ماینرهای چینی شد اما بهمرور محدودیتهایی از جمله سهمیهبندی برق و اخذ مالیات جدید برای استخراجکنندگان وضع کرد.
در مقابل، کشورهایی مثل پاراگوئه و السالوادور، موضعی بازتر نسبت به استخراج ارز دیجیتال دارند. دولتها در این کشورها تلاش کردهاند قوانین شفافی برای مزارع استخراج وضع کنند و در عین حال از سرمایهگذاران خارجی حمایت کنند. چنین سیاستهایی ریسک فعالیت ماینرها را تا حد زیادی کاهش میدهد و امکان رشد پایدار را فراهم میکند.
در کشورهایی مانند ایران که برق یارانهای است، استخراج ارز دیجیتال همواره مورد توجه بوده اما بدون مجوز رسمی میتواند منجر به ضبط دستگاهها یا جریمه شود. در نتیجه، ماینرها باید بین مزیت برق ارزان و ریسکهای قانونی تعادل برقرار کنند. در مقایسه با کشورهایی که سیاست ثابتی در این زمینه دارند، ریسک فعالیت در ایران کمی بالا است، هرچند همچنان سود بالقوهای دارد.
در نگاه اول ممکن است تصور کنید هر کشوری که برق ارزانتری دارد، بهطور خودکار بهترین انتخاب برای استخراج ارز دیجیتال است. اما واقعیت کاملاً برعکس است. ارزان ترین کشور برای ماینینگ لزوماً بهصرفهترین گزینه نیست.

در برخی کشورها هزینه برق پایین است، اما پایداری شبکه برق بسیار ضعیف است. قطعیهای مکرر میتواند به تجهیزات ماینر آسیب بزند و حتی باعث از کار افتادن کامل مزرعه استخراج شود. در چنین شرایطی، هرچند قبض برق پایینتر است، ولی هزینه تعمیر و توقف فعالیت بسیار بالاتر خواهد بود.
یکی از چالشهای جدی در کشورهای ارزانتر، محدودیتهای مالی و بانکی است. حتی اگر استخراج سودآور باشد، انتقال درآمد حاصل از ماینینگ به سایر کشورها ممکن است با محدودیت روبهرو شود. این مشکل در کشورهایی با تحریم اقتصادی یا کنترل ارزی شدید، بیشتر به چشم میخورد.
به همین دلیل حرفهایها همیشه میگویند که در انتخاب کشور، نباید فقط به عدد قبض برق نگاه کنید. یک کشور با برق کمی گرانتر اما با امنیت بالا، زیرساخت قوی و پشتیبانی پایدار در نهایت میتواند سودآورتر باشد.
درحالحاضر کشورهایی هستند که شرایط ماینینگ خوبی فراهم کردهاند، نه فقط چون هزینه برق پایینی دارند، بلکه چون قانونگذاری مناسب، ثبات سیاسی، زیرساخت برق قوی و دسترسی به انرژی تجدیدپذیر را هم دارا هستند.
در مجموع، انتخاب کشور مناسب برای ماینینگ تنها به هزینه برق محدود نمیشود. عواملی مانند ثبات سیاسی، قوانین مربوط به رمزارزها، زیرساخت برق، هزینه تجهیزات و حتی آبوهوا در سودآوری نهایی تأثیر دارند. کشورهایی مانند قزاقستان، السالوادور، پاراگوئه و روسیه از نظر هزینه برق ارزان هستند، اما ریسکهای قانونی یا نوسانات زیرساختی در آنها بالاست. در مقابل، کشورهایی مثل کانادا و ایسلند هزینه بیشتری دارند ولی محیطی پایدار و قانونی برای فعالیت ماینرها فراهم میکنند. ایران نیز کشوری ارزان برای ماینینگ محسوب می شود، اما نباید چالشهای مهمی مانند ناترازی انرژی و محدودیتهای قانونی را فراموش کرد. بنابراین پیش از انتخاب کشور، باید ترکیب هزینه، امنیت، و پایداری بلندمدت را در نظر بگیرید تا سرمایهگذاری شما بهینه و ایمن باشد.
منبع: آکادمی تبدیل
بدون دیدگاه