رودریگو پس از روزهای سخت و لبخندهای فراموش شده، با اصرار و حمایت ژابی آلونسو دوباره در میدان فوتبال درخشید و به مهره کلیدی تیمش تبدیل شد.
به گزارش “نمابان و به نقل از ورزش سه”، برخی فوتبالیستها در فضاهای باز میدرخشند و برخی دیگر، درست زمانی که تمام راهها بسته به نظر میرسد، گرهگشایی میکنند. رودریگو به گروه دوم تعلق دارد؛ بازیکنی که در برابر دفاعهای فشرده و اتوبوسی، قادر است روزنهای از نور پیدا کند. همین ویژگی باعث شده تا او به یکی از مهرههای مورد ستایش و به نوعی «وسواس تاکتیکی» ژابی آلونسو تبدیل شود.
در مقطعی از فصل، رودریگو لبخند زدن را فراموش کرده بود. در برنابئو، جایی که استعداد به تنهایی برای بقا کافی نیست، او از یک مهره تعیینکننده به بازیکنی نامرئی تبدیل شده بود. اما آلونسو مسیری متفاوت را برگزید؛ او نه تنها برای احیای روحی رودریگو تلاش کرد، بلکه او را به عنوان ستون ساختاری بازی تیم بازتعریف کرد.

ژابی معتقد است وقتی بازی رئال گره میخورد، کلید حل معما رسیدن توپ به رودریگو است. او در فضاهای کوچک میچرخد، بین خطوط ارتباط برقرار میکند و با پاسهای هوشمندانه به حملات تداوم میبخشد.
تطبیقپذیری رودریگو نقطه قوت دیگر اوست. ژابی تأکید دارد که رودریگو میتواند در هر سه جبهه (راست، مرکز و چپ) بازی کند. این انعطافپذیری به او اجازه میدهد تا در یک مسابقه، نقشهای متفاوتی ایفا کند؛ گاهی در نقش یک رابط و گاهی در قامت یک مهاجم هدف.
نمود عینی این اعتماد در بازی مقابل سویا دیده شد. رودریگو فعالترین مهره هجومی رئال بود و پاس گل اول را برای جود بلینگام ارسال کرد. اما لحظه کلیدی مسابقه زمانی رقم خورد که پس از تعویض وینیسیوس (که با سوتهای اعتراضی هواداران همراه بود)، ژابی فرماندهی جناح چپ را به رودریگو سپرد.
او در کمتر از سه دقیقه، با نفوذی تماشایی یک پنالتی گرفت تا گل دوم و پیروزیبخش تیم به ثمر برسد. حالا با حمایت تمامعیار آلونسو، رودریگو دوباره به مهرهای تبدیل شده که به بازی رئال مادرید معنا میدهد.
منبع: ورزش سه
بدون دیدگاه