در واپسین سالهای قرن نوزدهم، مظفرالدین شاه با ثبت نخستین فیلمهای ایران، به عنوان اولین فیلمساز تاریخ کشور شناخته شد و دریچهای نو به دنیای سینما گشود.
در واپسین سالهای قرن نوزدهم، اختراع دستگاه کینوتوسکوپ توسط توماس ادیسون و سپس نمایش تصاویر متحرک توسط برادران لومیر، جهان را با پدیدهای شگفتانگیز به نام «سینما» آشنا کرد.
این اختراع، نه تنها هنرهای نمایشی را متحول ساخت، بلکه به سرعت به یکی از مهمترین و پرجاذبهترین سرگرمیهای عصر جدید بدل شد؛ تا جایی که به آن لقب «هنر هفتم» دادند. سینما با قدرتی بیسابقه مرزهای جغرافیایی را درنوردید و میلیونها نفر را مجذوب خود کرد. برخلاف بسیاری از پدیدههای نوین که پس از مدتی رنگ میبازند، سینما به سرعت جایگاهی جاودانه یافت و به بخش جداییناپذیر فرهنگ جهانی بدل شد.

منبع: خبر فوری
بدون دیدگاه