یلدا در سایه تورم؛ جشن اصالتی که زیر فشار گرانی مقاومت می‌کند

به گزارش نمابان و به نقل از خبرگزاری تسنیم دفتر جزایر خلیج فارس، اما یلدای امسال، تنها یک جشن باستانی نیست؛ روایتی است از صبوری ملتی که در میانه‌ی فشارهای بسیار معیشتی، می‌کوشد چراغِ سنت را روشن نگه دارد و در عین حال، مراقب باشد تا تجملات زودگذر، حرمت نان و نداری همسایه را نشکند.

آلبوم جشن عروسی مجلل پدر و مادر سپند امیر سلیمانی در واقعیت …

یکی از آسیب‌های جدی سال‌های اخیر، نمایش بی‌پرده‌ی تجملات در فضای مجازی است. در شبی که بسیاری از خانواده‌ها به حداقل‌ها قناعت کرده‌اند، انتشار عکس‌ها و فیلم‌های پرزرق‌وبرق از سفره‌های اشرافی، خنجری است بر روح کسانی که توان مالی ندارند.نوجوانان و جوانانی که در اوج حساسیت روحی هستند، با دیدن این شکاف طبقاتی در گوشی‌های خود، دچار حس حقارت و سرخوردگی می‌شوند.

بیاییم امشب، انسانیت را بر لایک‌های مجازی مقدم بشماریم. یلدا شب با هم بودن است، نه شب به رخ کشیدن. بیاییم گوشی‌ها را زمین بگذاریم و به یاد بیاوریم که گذشتگان ما، برکت سفره‌شان را در پنهان بودن و تقسیم کردن می‌دیدند، نه در نمایش دادن.

یلدا نماد پیروزی امید بر ناامیدی

یلدا در فرهنگ ایرانی، صرفاً به معنای خوردن و نوشیدن نیست؛ بلکه نماد پیروزی امید بر ناامیدی و نور بر تاریکی است. از گذشته‌های دور، این شب بهانه‌ای بود تا کوچک‌ترها در سایه‌ی نگاه پرمهر بزرگان خانواده، دقایقی را سواز ماشین زمان شوند و به خاطرات دور و دراز سفر کنند.

در بزرگترین جزیره ایرانی، قشم، و در نگین خلیج‌فارس، کیش و دیگر جزایر هرمزگان از هرمز تا بوموسی، هنگام و لارک، یلدا با بوی دریا و گرمای محافل بومی گره خورده است. آیین‌هایی که در آن‌ها سادگی، حرف اول را می‌زد؛ جایی که یک پیاله چای کرک، چند دانه‌ی رطب و قصه‌های حماسی صیادان، تمام دارایی یک شب یلدایی بود. امشب نیز آن ریشه‌های کهن پابرجاست، اما صورت مسأله برای بسیاری از خانواده‌ها تغییر کرده است.

شکاف طبقاتی؛ وقتی آجیل یلدا دست‌نیافتنی می‌شود

نمی‌توان از یلدا گفت و از واقعیت گزنده‌ی سفره‌ها سخن نگفت. امروز، تورم افسارگسیخته و قیمت‌های بالای اقلامی همچون آجیل و میوه، باعث شده تا بسیاری از اقشار جامعه، به‌ویژه کارگران زحمت‌کشی که ستون‌های اقتصاد این سرزمین هستند، از کنار ویترین‌های رنگین با حسرت عبور کنند.

بچه‌ها از نوسانات ارز و تورم چیزی نمی‌دانند؛ آن‌ها یلدا را با انار سرخ و شادی پدر می‌خواهند. اما حقیقت تلخ اینجاست که در بسیاری از خانه‌ها، امشب صورت‌ها با سیلی سرخ می‌شوند.

پدری که تمام روز را در اسکله‌ها یا کارگاه‌ها دویده، نباید در چنین شبی شرمنده‌ی نگاه پرسش‌گر فرزندش باشد. اینجاست که نقش مسئولان و مدیران برجسته می‌شود؛ آن‌ها باید بدانند که مدیریت وضعیت معیشتی مردم و کنترل گرانی‌ها و تورم، نیازمند تدابیری کارسازتر و ویژه است تا عدالت، میهمان همیشگی سفره‌های مردم باشد.

یلدا قرار بود شب امید باشد، اما فشار اقتصادی، این آیین کهن را هم زخمی کرده است. شبی که باید با نور و گرما بگذرد، برای بسیاری با حسرت و نگرانی صبح می‌شود؛ و این، تلخ‌ترین روایت از بلندترین شب سال است.

پویش یلدای مهربانی؛ رزمایش همدلی در جزایر

در میان این سختی‌ها، آنچه شکوه یلدا را دوچندان می‌کند، بیداری وجدان‌های جمعی است. امسال پویش ملی یلدای مهربانی به وسعت تمام ایران و در کیش و قشم آستین‌های همت را بالا زده است.

در کیش، توزیع 120 بسته معیشتی میان مددجویان بهزیستی و تلاش برای تامین مسکن و درمان نیازمندان و در قشم، حمایت از 1160 فرزند یتیم و محسنین، نشان داد که روح اصیل ایرانی هنوز در رگ‌های این جامعه جاری است.

این پویش‌ها به ما یادآوری می‌کنند که در بلندترین شب سال، هیچ‌کس نباید احساس تنهایی کند. کمک به هم‌نوع، نه یک انتخاب، که یک مسئولیت اخلاقی است که ریشه در آیین‌های اسلامی، پهلوانی و باستانی ما دارد.

یلدا؛ آغازی روشن برای تغییری سپید

یلدا به ما می‌آموزد که حتی بلندترین شب سال هم پایان می‌یابد و خورشید، دوباره طلوع خواهد کرد. امشب اگر دستی را گرفتیم، اگر سفره‌ای را بی‌صدا آباد کردیم و اگر با رعایت احوال همسایگان، از نمایش تجملات خودداری کردیم، آنگاه یلدا را به‌درستی پاس داشته‌ایم.

امید است که مسئولان نیز با نگاهی به این همدلی مردمی، تدابیری اتخاذ کنند که در سال‌های آتی، سختی معیشت، شیرینی این آیین‌های باستانی را در کام هیچ ایرانی اصیلی تلخ نکند.

انتهای پیام/7558

منبع: خبرگزاری تسنیم