هوش مصنوعی تا ۲۰۲۵ چقدر آب مصرف می‌کند؟ رقابت با کل آب‌معدنی جهان!

نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که انفجار هوش مصنوعی در سال ۲۰۲۵، باعث تولید دی‌اکسید کربنی معادل کل شهر نیویورک و مصرف آبی فراتر از تقاضای جهانی آب‌معدنی شده است.

قاب تاریخ | تصاویر دیده‌نشده از ماه‌چهره خلیلی در لندن؛ ۵ ماه پیش از وداع ناگهانی

به گزارش theguardian، در حالی که غول‌های فناوری از سودهای سرشار و پیشرفت‌های خیره‌کننده هوش مصنوعی مولد (Generative AI) سخن می‌گویند، گزارش‌های جدید از یک فاجعه زیست‌محیطی در سایه این تکنولوژی پرده برمی‌دارند. آمارها نشان می‌دهد که «انقلاب هوش مصنوعی» دیگر یک موضوع نرم‌افزاری صرف نیست؛ بلکه باری سنگین بر دوش سیاره زمین است.

نیویورک در جیب ChatGPT؛ آلودگی فراتر از تصور

تحقیقات جدید «الکس دی وریس گائو»، بنیان‌گذار مؤسسه Digiconomist، نشان می‌دهد که ردپای کربنی سیستم‌های هوش مصنوعی در سال ۲۰۲۵ به رقم خیره‌کننده ۸۰ میلیون تن رسیده است. این میزان آلودگی دقیقاً با کل دی‌اکسید کربن تولید شده توسط کلان‌شهر نیویورک برابری می‌کند. تکان‌دهنده‌تر اینکه، آلایندگی این حوزه اکنون معادل ۸ درصد از کل انتشار گازهای گلخانه‌ای صنعت هوانوردی جهان است.

بحران عطش؛ وقتی هوش مصنوعی تشنه‌تر از انسان می‌شود

بخش دیگری از این پژوهش به مصرف آب در مراکز داده اختصاص دارد. برآوردها حاکی از آن است که مصرف آب مرتبط با هوش مصنوعی در سال جاری به ۷۶۵ میلیارد لیتر رسیده است. این رقم نه تنها از تمامی پیش‌بینی‌های قبلی فراتر رفته، بلکه اکنون از «کل تقاضای جهانی برای آب‌معدنی» نیز بیشتر است. دیتاسنترها برای خنک نگه داشتن پردازنده‌های قدرتمند خود، منابع حیاتی آب را با سرعتی باورنکردنی می‌بلعند.

استعمار انرژی؛ چه کسی فاکتور را پرداخت می‌کند؟

طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی (IEA)، دیتاسنترهای متمرکز بر هوش مصنوعی اکنون به اندازه کارخانه‌های ذوب آلومینیوم برق مصرف می‌کنند. انتظار می‌رود این میزان تا سال ۲۰۳۰ بیش از دو برابر شود. نکته بحث‌برانگیز اینجاست که در حال حاضر ۴۵ درصد از این مصرف انرژی در آمریکا، ۲۵ درصد در چین و ۱۵ درصد در اروپا متمرکز شده است.

«دونالد کمپبل»، مدیر نهاد نظارتی Foxglove، در این باره می‌گوید: «این شواهد نشان می‌دهد که مردم عادی در حال پرداخت صورت‌حساب زیست‌محیطی برای ثروتمندترین شرکت‌های جهان هستند. در حالی که غول‌های فناوری سود اصلی را می‌برند، هزینه‌های اقلیمی آن بر دوش جامعه سنگینی می‌کند.»

شفافیت؛ حلقه مفقوده غول‌های فناوری

نویسنده این پژوهش تأکید دارد که شرکت‌هایی مانند گوگل و مایکروسافت باید درباره تأثیرات اقلیمی خود شفاف‌تر باشند. به عنوان مثال، گوگل در گزارش‌های خود ادعا کرده که آلایندگی دیتاسنترهایش را کاهش داده، اما در محاسبات خود، میزان آب مصرفی برای «تولید برقِ» مورد نیاز این مراکز را نادیده گرفته است.

منبع: خبر فوری