آلودگی هوا چگونه در سکوت بیماری‌های خودایمنی را به جان ما می‌اندازد؟

به گزارش خبرنگار اجتماعی نمابان و به نقل از خبرگزاری تسنیم، یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که آلودگی هوا ممکن است در افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های خودایمنی مانند لوپوس و آرتریت روماتوئید نقش داشته باشد.

قاب تاریخ | تصاویر دیده‌نشده از ماه‌چهره خلیلی در لندن؛ ۵ ماه پیش از وداع ناگهانی

پژوهشگران اخیراً در مجله Rheumatology گزارش دادند افرادی که در معرض آلودگی هوای ذره‌ای قرار دارند، سطوح بالاتری از آنتی‌بادی‌های ضدهسته‌‌ای (آنتی نوکلئار) دارند که شاخصی شناخته‌شده از بیماری‌های روماتیسمی خودایمنی است.

دکتر ساشا برناتسکی، پژوهشگر ارشد این مطالعه گفت: «این نتایج ما را به سمت درک تازه‌ای هدایت می‌کند از این‌که آلودگی هوا چگونه می‌تواند تغییراتی در سیستم ایمنی ایجاد کند که با بیماری‌های خودایمنی مرتبط هستند.»

در این مطالعه، پژوهشگران نمونه‌های خون بیش از 3500 نفر از ساکنان منطقه انتاریوی کانادا را جمع‌آوری کردند و سطح آنتی‌بادی‌های ضد هسته‌ای آن‌ها را بررسی کردند.

آنتی‌بادی‌های ضد هسته‌ای توسط سیستم ایمنی به‌عنوان بخشی از بیماری‌های خودایمنی تولید می‌شوند. این آنتی‌بادی‌ها به اشتباه سلول‌ها و بافت‌های خود بدن را هدف قرار می‌دهند.

تیم پژوهشی نتایج این آزمایش‌های خونی را با میانگین میزان مواجهه افراد با آلودگی ذره‌ای هوا مقایسه کرد؛ این میزان بر اساس داده‌های پایش آلودگی هوا در نشانی محل سکونت افراد برآورد شده بود.

بر اساس نتایج مطالعه، افرادی که بیشترین میزان مواجهه با آلودگی هوا را داشتند، 46 تا 54 درصد بیشتر احتمال داشت که سطوح بالایی از آنتی‌بادی‌های ضد هسته‌ای داشته باشند.

به گفته آژانس حفاظت محیط‌زیست آمریکا، آلودگی ذرات ریز شامل ذراتی با قطر 2٫5 میکرون یا کمتر است.

برناتسکی گفت: «این ذرات بسیار ریز در آلودگی هوا آن‌قدر کوچک هستند که می‌توانند به جریان خون برسند و به‌طور بالقوه کل بدن را تحت تأثیر قرار دهند. برای مقایسه، قطر یک تار موی انسان حدود 50 تا 70 میکرون است.»

او تأکید کرد که چنین آلودگی‌ای فقط مشکل شهرهای بزرگ نیست و افزود: «آلودگی هوا اغلب به‌عنوان مشکلی شهری و ناشی از ترافیک دیده می‌شود، اما مناطق روستایی و حومه شهرها نیز به دلیل آتش‌سوزی‌های جنگلی کیفیت هوای نامناسبی را تجربه می‌کنند.

انتهای پیام/ 

منبع: خبرگزاری تسنیم