چرا روز جهانی زبان عربی فرصتی بی‌نظیر برای تقویت تنوع فرهنگی است؟

روز جهانی زبان عربی از سال ۲۰۱۲ هر ساله در ۱۸ دسامبر جشن گرفته می‌شود. این تاریخ مصادف با روزی است که در سال ۱۹۷۳ مجمع عمومی سازمان ملل متحد، زبان عربی را به‌عنوان ششمین زبان رسمی این سازمان پذیرفت. روز جهانی زبان عربی هر ساله به‌منظور ترویج و تجلیل از میراث فرهنگی غنی و اهمیت جهانی زبان عربی جشن گرفته می‌شود.

قاب تاریخ | تصاویر دیده‌نشده از ماه‌چهره خلیلی در لندن؛ ۵ ماه پیش از وداع ناگهانی

این روز که توسط سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) به رسمیت شناخته شده است، با هدف برجسته کردن سهم زبان عربی در تمدن بشری و تاکید بر اهمیت تاریخی، ادبی و فرهنگی آن برگزار می‌شود. زبان عربی نه فقط یک زبان ارتباطی، بلکه حامل مجموعه‌ای گسترده از دانش، ازجمله ادبیات کلاسیک، فلسفه و پیشرفت‌های علمی نیز است.

زبان عربی با تنوع اشکال خود، از بیان شفاهی گرفته تا خوشنویسی شاعرانه، زیبایی‌شناسی جذابی را در زمینه‌های متنوعی مانند معماری، شعر، فلسفه و ترانه به‌وجود آورده است. این زبان به تنوع باورنکردنی از هویت‌ها و باورها نفوذ کرده و تاریخ آن، غنای پیوندهای این زبان با سایر زبان‌ها را آشکار می‌کند. زبان عربی، نقش کاتالیزوری در دانش ایفا کرده و موجب انتشار علوم و فلسفه‌های یونانی و رومی به اروپای رنسانس شده است. این زبان گفت‌وگوی فرهنگ‌ها را در امتداد جاده‌های ابریشم، از سواحل هند تا شاخ آفریقا، امکان‌پذیر ساخته است.

زبان عربی نقش مهمی در ارتقای انسجام اجتماعی، تولید دانش و گسترش ارزش‌های صلح و تفاهم متقابل ایفا می‌کند. سهم آن در بشریت را نمی‌توان به یک قوم محدود کرد، زیرا میراث تمدنی برای کل جهان است.

زبان عربی، یکی از قدیمی‌ترین زبان‌ها

زبان عربی، یکی از قدیمی‌ترین زبان‌هایی است که هنوز هم به‌طور گسترده در جهان امروز صحبت می‌شود. اعتقاد بر این است که این زبان در هزاره اول در شبه جزیره عربستان سرچشمه گرفته است. عربی یک زبان سامی است که به گروهی از زبان‌های آسیایی و آفریقایی اشاره دارد و شامل عبری، آرامی، عربی، امهری و آشوری می‌شود. قدیمی‌ترین شکل ادبیات عربی، شعر است.

این زبان، زبان رسمی و ادبی در تمام ۲۲ کشور عربی، از اقیانوس اطلس تا خلیج فارس است. بیش از ۱۸۵ میلیون نفر در جهان عرب به زبان عربی صحبت می‌کنند و زبان قرآن است و همچنین در قرون طلایی عرب، زبان علم و فرهنگ بود.  

زبان عربی، زبانی انعطاف‌پذیر و غنی از واژگان محسوب می‌شود، یکی از ویژگی‌های آن این است که با وجود پیشرفت‌های بزرگی که در طول اعصار در آن ایجاد شده، توانسته اصول و مبانی خود را که از زمان جاهلیت و صدر اسلام پایه‌گذاری شده است، حفظ کند.

این زبان از اهمیت بالایی برخوردار است. در گذشته، مردم مسابقات شعری بین خود برگزار می‌کردند و برخی از اشعار باستانی عربی که به دست ما رسیده است، حساس‌ترین و نزدیک‌ترین اشعار به قلب و ذهن محسوب می‌شوند.

اکثر متخصصان زبان‌شناسی موافقند که زبان عربی کلاسیک شاید از نظر ساختار، از همه زبان‌ها بهتر باشد و همچنین این یک واقعیت شناخته شده بوده که این زبان، زبانی بسیار غنی و جامع است.

زبان عربی، از بهترین زبان‌های دنیا

زبان‌ها بر اساس تعداد کشورهایی که به هر کدام صحبت می‌شود شامل انگلیسی در ۱۱۵ کشور، فرانسوی در ۳۵ کشور،  عربی در ۲۴ کشور،  اسپانیایی در۲۰ کشور،  روسی ۱۶ در کشور،  آلمانی  در ۹ کشور،  ماندارین و پرتغالی در پنج کشور، هندی/اردو  در دو کشور،  بنگالی و ژاپنی در یک کشور است.

زبان عربی، یکی از بهترین زبان‌های جهان است، خداوند متعال با قرار دادن زبان قرآن به زبان عربی، آن را گرامی داشته و هیچ زبان دیگری به این افتخار بزرگ مفتخر نشده است و به‌ دلیل فضیلت بزرگ زبان عربی، خداوند آن را زبان اهل بهشت قرار داده است و ابن قیم در کتاب خود «هدی الاواء» آورده است؛ داودبن‌الحسین از عکرمه از ابن‌عباس روایت کرده است که گفت: «زبان اهل بهشت عربی است».

این زبان، پنجمین زبان پرتکلم در جهان محسوب می‌شود و محبوبیت زبان عربی از روز اول تا به امروز به‌طرز چشمگیری افزایش یافته است. این زبان به‌دلیل جامعیت، معنویت، وسعت، جهانی بودن و زبان دینی مسلمانان بودن، جایگاه منحصر به‌فردی در جهان دارد. همچنین، در حال تبدیل شدن به سریع‌ترین زبان در حال رشد در جهان است.

زبان عربی زبانی زنده، موثر، پویا و دارای حیات و فعالیت است، همانطور که سازمان ملل متحد و سازمان‌های وابسته به آن اشاره کرده‌اند: این زبان، سهم موثری در حفظ تمدن بشری و میراث فرهنگی آن داشته است.

این زبان در آغاز رنسانس خود بر پایه چندین رکن اساسی بنا شد تا به زبانی قوی تبدیل شود؛ عربی‌سازی و ترجمه گسترده، به این ترتیب زبان عربی با توسعه علمی و فناوری در جهان همگام شد.

زبان عربی، یکی از مهم‌ترین زبان‌های جهانی در عصر حاضر، زبان قرآن و حدیث، زبان مسلمانان عرب و زبان منابع و مراجع علوم اسلامی است. زبان عربی قرن‌ها نقش برجسته‌ای در توسعه علم، ادبیات، تمدن و فرهنگ داشته است، بنابراین زبان علم، فرهنگ و تمدن است. همه پذیرفته‌اند که تمدن جدید و رنسانس علمی مدرن نتیجه پیشرفت علمی در دوران پررونق و معتبر اسلامی است و گواه این امر، گفته راجر بیکن در قرن سیزدهم میلادی است: «هر که می‌خواهد بیاموزد، عربی بیاموزد زیرا زبان علم و آینده است.»

به‌همین دلیل، در سراسر جهان، شرق و غرب، شمال و جنوب، گسترده‌تر شده است و دقیق‌ترین زبان‌های جهان از نظر کلمات، طولانی‌ترین زبان‌ها از نظر عمر و تاثیر و به‌دلیل ویژگی‌های منحصربه‌فرد ریشه‌شناسی‌اش، توانمندترین زبان‌ها برای رشد کلامی و معنایی است.

سایت عربیک لرنینگ گزارش کرد، زبان عربی هنوز هم با زیبایی‌ها و انواع کمال خود در برابر سایر زبان‌ها می‌درخشد و خودنمایی می‌کند و به‌همین دلیل مسلمانان هنوز هم در نوشتن، خواندن و صحبت کردن از این زبان مراقبت می‌کنند، مهم نیست که شهرها، کشورها و زبان‌هایشان چقدر متفاوت باشد زیرا در نقاط مختلف جهان قرار دارند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا