وقتی «نور» به امضای هنری تبدیل می‌شود؛ نقاشی که طراح صحنه «پوریای ولی» شد

مسعود جعفری جوزانی در بازدید از نمایشگاه «نقل نورآمد» از تاثیر ویژه نور در آثار نقاشی قدیریان سخن گفت و تأکید کرد که شناخت واقعی یک هنرمند از طریق آثار بصری‌اش ممکن است.

وقتی «نور» به امضای هنری تبدیل می‌شود؛ نقاشی که طراح صحنه «پوریای ولی» شد
سامان تهرانی
سامان تهرانی
نویسنده

مسعود جعفری جوزانی کارگردان سینما و تلویزیون در حاشیه بازدید از نمایشگاه نقاشی‌های «نقل نورآمد» در گفتگو با خبرنگار مهر درباره آثار این نمایشگاه گفت: شناخت هنرمند از طریق آثار بصری او میسر است، نه صرفاً شنیدن اظهاراتش. شیفتگی ویژه آقای قدیریان به «نور» محور اصلی جذابیت آثار او است. بهترین شکل شناخت یک هنرمند از طریق رصد کارهای اوست؛ به ویژه کارهای تصویری که به وضوح درون انسان را به نمایش می‌گذارند.

«نور»؛ امضای بصری یک هنرمند

وی با اشاره به تداوم این ویژگی در آثار قدیریان، درباره تابلویی از آثار وی که دوست دارد، گفت: کاری که من از آثار آقای قدیریان دوست دارم، تعقیب و تمرکز بر «نور» است؛ این نگاه من‌ را به یاد تفکراتی چون اندیشه‌های سهروردی می‌اندازد و به همین دلیل برایم بسیار جذاب است. این اشتیاق بصری، منجر به دعوت از عبدالحمید قدیریان برای همکاری به عنوان طراح صحنه و لباس در سریال «پوریای ولی» شد.

جعفری جوزانی تأکید کرد که کانسپت‌های ارائه‌شده توسط قدیریان برای این پروژه، به شکلی زیبا، این حس تمرکز بر «نور» را بازتاب می‌دهد؛ همان چیزی که برای این سریال مدنظر است و تاکید جدال خیر و شر را بازنمایی می‌کند.

کارگردان سریال «پوریای‌ولی» تصریح کرد: پوریای‌ولی در جهانی زندگی می‌کند که منطق حاکم نیست و زور تعیین‌کننده حق است. هر که قدرت بیشتری دارد، حق بیشتری دارد و بهشت زیر سایه شمشیر تعریف می‌شود. در چنین فضایی، «نور» فقط روشنایی صحنه نیست، بلکه معیار تشخیص حق در برابر قدرت است.

فضای «پوریای ولی» و ضرورت نگاه هنری

وی به فضای داستانی پروژه اشاره کرد و گفت: مفهومی که در این داستان وجود دارد، تقابل فردی در برابر تهاجم و جایی است که منطق حاکم نیست؛ حقی که با میزان قدرت شمشیر یا تفنگ تعیین می‌شود. در چنین بستری که دشمنان داخلی همچون مغول‌ها دسیسه می‌کنند، نیاز به کسی بود که بتواند این حس را به درستی طراحی کند.

این کارگردان در پایان تأکید کرد: عبدالحمید قدیریان بی‌شک بهترین گزینه بود، زیرا نگاه عمیق خود را در نقاشی‌هایش نیز متجلی کرده است. لذت تماشای آثار او ناشی از همین نگاه فلسفی و زیبایی‌شناختی است که پیوسته در آثارش تکرار می‌شود و نشان می‌دهد که هنرمند در آن فضا زیسته است.

منبع: خبرگزاری مهر

اشتراک گذاری:

بدون دیدگاه

شراره رخام: بهترین پارتنر برای من مهران مدیریه: چقدر انسان و شریف بود وقتی…