چرا پنبه گلستان دوباره نفس می‌کشد؟ راز بازگشت طلای سفید از مزارع تا لباس‌ها

ابراهیم هزارجریبی در گفت‌وگو با خبرنگار نمابان و به نقل از خبرگزاری تسنیم در گرگان با بیان اینکه پنبه یکی از محصولات راهبردی و تاریخی استان گلستان است که متأسفانه در سال‌های گذشته با کاهش سطح زیرکشت مواجه شده است، اظهار کرد: براساس الگوی کشت مصوب، پتانسیل کشت پنبه در استان حدود 29 هزار هکتار برآورد می‌شود، در حالی که اکنون این رقم به حدود 18 هزار هکتار رسیده است.

آخرین قیمت طلا، دلار و سکه امروز دوشنبه 24 آذر

رئیس جهادکشاورزی گلستان دو عامل اصلی را در این کاهش موثر دانست و گفت: وابستگی بخش عمده کشت پنبه در مناطق شمالی استان به آب سدها که در سال‌های کم‌آبی با محدودیت مواجه می‌شود، و دوم مسائل اقتصادی و رقابت با واردات بوده که انگیزه کشاورزان را کاهش داده است.

وی افزود: در مورد بحث واردات، خوشبختانه با حذف ارز ترجیحی (دولتی) برای واردات پنبه، یک گام مثبت برداشته شد. اما هنوز حدود 30 تا 40 درصد از نیاز کارخانجات ریسندگی کشور از طریق واردات تأمین می‌شود. اگر این واردات با ارز آزاد انجام گیرد، هزینه تمام‌شده برای صنایع نساجی بالا رفته و بر قیمت پوشاک تأثیر می‌گذارد. راه حل ریشه‌ای، خودکفایی نسبی و افزایش تولید داخلی با کیفیت و قیمت رقابتی است. برای دستیابی به این هدف، تنها افزایش قیمت تضمینی کافی نیست، بلکه باید بر کاهش هزینه تولید و افزایش بهره‌وری متمرکز شویم.

هزارجریبی گفت: یکی از کلیدی‌ترین راه‌ها برای کاهش هزینه، مکانیزاسیون برداشت پنبه است. برداشت دستی پنبه، علاوه بر زمان‌بر بودن، هزینه نیروی کار را به‌طور قابل توجهی افزایش می‌دهد و ممکن است بر کیفیت الیاف نیز تأثیر منفی بگذارد. استفاده از کمباین‌های ویژه برداشت پنبه می‌تواند تحول‌آفرین باشد. در یک الگوی موفق، یک مجموعه صنعتی ریسندگی در کشور، برای تأمین مواد اولیه با کیفیت و کم هزینه‌تر، خود پیشگام شده و اقدام به واردات چند دستگاه از این کمباین‌ها کرده است. این همان اتصال مستقیم صنعت به مزرعه است که باید بیش از پیش تقویت شود.

وی افزود: سیاست اصلی ما در سازمان جهاد کشاورزی، احیای زنجیره کامل پنبه از مرحله کشت تا تولید پارچه و پوشاک است. پنبه تنها یک محصول کشاورزی نیست، بلکه سرچشمه یک زنجیره اشتغال‌زا و ارزش‌آفرین در صنایع پایین دستی است. بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه، به کشاورزان پنبه‌کار یارانه می‌دهند، نه صرفاً برای حمایت از یک قشر، بلکه برای به چرخش درآوردن چرخ عظیم صنایع پنبه‌پاک‌کنی، ریسندگی، پارچه‌بافی و تولید پوشاک. مالیات و ارزش افزوده حاصل از این صنایع، چندین برابر حمایتی است که از بخش کشاورزی می‌شود.

رئیس جهادکشاورزی گلستان ادامه داد: برای تحقق این هدف، بر توسعه کشاورزی قراردادی در حوزه پنبه تأکید داریم. در این مدل، کارخانجات پنبه‌پاک‌کنی یا ریسندگی، مستقیماً با تعاونی‌های کشاورزان قرارداد می‌بندند. این صنایع می‌توانند نهاده‌های مورد نیاز با کیفیت (بذر، کود) را با شرایط مناسب در اختیار کشاورز قرار دهند، خدمات فنی و آموزشی ارائه دهند و در نهایت، محصول را با قیمت توافقی و تضمین‌شده خریداری کنند. این اطمینان خاطر، انگیزه کشاورز برای کشت پنبه را بازمی‌گرداند. ما در استان گلستان، نشست‌هایی را با برخی از صنایع موجود و بالقوه در این زمینه آغاز کرده‌ایم.

وی افزود: علاوه بر این، بر توسعه ارقام پربازده و زودرس پنبه و نیز ترویج روش‌های آبیاری نوین برای مقابله با چالش کم‌آبی تمرکز داریم. هدف ما تنها افزایش سطح زیرکشت نیست، بلکه افزایش عملکرد در هر هکتار و کاهش هزینه‌های تولید است تا پنبه گلستان بتواند در عرصه رقابت با واردات، سربلند بیرون آید. ما امیدواریم با اجرای این برنامه‌های جامع و با همراهی بخش خصوصی و کشاورزان، گلستان بار دیگر به یکی از قطب‌های اصلی تأمین‌کننده الیاف طبیعی برای صنعت نساجی کشور تبدیل و زنجیره ارزش پنبه در استان کامل شود.

انتهای پیام/

منبع: خبرگزاری تسنیم