شراره دولت‌آبادی؛ از مهاجرین سبز تا زندگی جنجالی با همسر خارجی‌اش!

شراره دولت‌آبادی، بازیگر شناخته‌شده سینما و تلویزیون، با شروع فعالیت هنری از مستند «مهاجرین سبز» تا حواشی زندگی شخصی‌اش با همسر خارجی‌اش، این روزها توجه مخاطبان را به خود جلب کرده است.

سامان تهرانی

نویسنده

به گزارش نمابان و به نقل از پلاس، شراره دولت‌آبادی، هنرپیشه سینما و تلویزیون، متولد ۲ اردیبهشت ۱۳۴۱ در مشهد و فارغ‌التحصیل رشته اقتصاد است. او فعالیت هنری خود را در سال ۱۳۷۵ با مستند «مهاجرین سبز» آغاز کرد و سپس در مجموعه تلویزیونی «سرزمین سبز» به ایفای نقش پرداخت. فعالیت سینمایی او نیز از سال ۱۳۷۸ با فیلم «هزاران زن مثل من» شروع شد.

قیمت جدید طلا و سکه ۲۴ آذرماه ۱۴۰۴/ سکه ۱۴۱ میلیون تومان شد

فعالیت‌های هنری و حرفه‌ای

شراره دولت‌آبادی علاوه بر بازیگری، سابقه نریشن‌خوانی نیز دارد. نریشن تکنیکی است که گوینده همزمان با روایت، فضای داستان را برای مخاطب می‌سازد. او در زمینه موسیقی نیز به صورت حرفه‌ای فعالیت می‌کند.

آغاز مسیر بازیگری

شراره دولت‌آبادی فعالیت بازیگری خود را در سال ۱۳۷۷ با حضور در مجموعه «سرزمین سبز» آغاز کرد. یک سال بعد وارد سینما شد و در فیلم «هزاران زن مثل من» مقابل دوربین رفت. بازی روان و توانایی‌های او توجه بسیاری از کارگردانان را به خود جلب کرد.

روایت شراره دولت‌آبادی از شروع فعالیت هنری

او ورود خود به بازیگری را کاملا اتفاقی می‌داند. به گفته خودش، به دلیل فعالیت‌های موسیقایی آندره آرزومانیان و همکاری او در ساخت موسیقی بیش از ۴۷ فیلم، با خانواده مجید انتظامی آشنا شد. همین آشنایی باعث شد عزت‌الله انتظامی او را به سمت بازیگری تشویق کند.

زندگی شخصی

شراره دولت‌آبادی فرزند آخر خانواده است و سه برادر و یک خواهر دارد. پدرش اصالتی اصفهانی و مادرش کرمانشاهی دارد؛ بنابراین او ریشه‌ای کرد–اصفهانی دارد. پدرش که سرتیپ ژاندارمری بود، باعث شد خانواده به دلیل شغل او در نقاط مختلف کشور زندگی کنند.

ازدواج و خانواده

او پیش از سال ۱۳۷۵ از طریق فعالیت‌های موسیقایی‌اش با آندره آرزومانیان، نوازنده و آهنگساز شناخته‌شده، آشنا شد. این آشنایی به ازدواج انجامید و حاصل آن دو دختر به نام‌های آرزو و آنی ماندریان است که آنها نیز در حوزه موسیقی فعالیت می‌کنند.

درباره آندره آرزومانیان

آندره آرزومانیان، متولد ۱۵ آبان ۱۳۳۳، نوازنده برجسته پیانو و آهنگساز ایرانی–ارمنی بود. او در یازدهم خرداد ۱۳۸۹ بر اثر سرطان استخوان درگذشت. آرزومانیان نوازندگی پیانو را در بسیاری از فیلم‌های مشهور از جمله «از کرخه تا راین»، «بوی پیراهن یوسف»، «آژانس شیشه‌ای»، «سام و نرگس»، «من ترانه ۱۵ سال دارم» و «دست‌های آلوده» بر عهده داشت. از آثار ماندگار او می‌توان به نوازندگی در آلبوم «پاییز طلایی» اشاره کرد. آخرین فعالیت او در زمینه آهنگسازی مربوط به فیلم «نطفه شوم» در سال ۱۳۸۷ بود.