ترمیم جای زخم با استفاده از سلولهای بنیادی و لیزر هر روز بیشتر مورد توجه قرار میگیرد؛ اما کدام روش واقعاً تأثیرگذارتر و ایمنتر است؟
ترمیم زخم با استفاده از سلولهای بنیادی و لیزر دو روش درمانی هستند که به طور فزایندهای برای کاهش ظاهر اسکارها مورد استفاده قرار میگیرند. هدف اصلی هر دو، تحریک تولید کلاژن و بافت جدید برای جایگزینی بافت اسکار است، اما از مکانیسمها و کاربردهای متفاوتی استفاده میکنند. در این متن بررسی خواهیم که کدام یک از این روش برای درمان جای زخم مناسبتر هستند؟

سلول بنیادی را میتوان به عنوان «سلول اصلی» یا «سلول مادر» بدن در نظر گرفت. این سلول ها دو ویژگی متمایز و حیاتی دارند که آنها را از سایر سلولهای بدن متمایز میکند.سلولهای بنیادی میتوانند برای مدت طولانی در حالت تقسیم سلولی باقی بمانند و نسخههای کاملی از خود تولید کنند. این بدان معناست که منبع این سلولها در بدن هرگز تمام نمیشود، مگر اینکه این فرآیند به دلایل بیماری یا پیری مختل شود. همچنین سلولهای بنیادی این قابلیت را دارند که به سلولهای تخصصیتری تبدیل شوند. این سلولهای تخصصی وظایف خاصی در بدن دارند، مانند: سلولهای خونی، ماهیچهای، عصبی، کبدی و در مورد درمان زخم، سلولهای پوستی (فیبروبلاستها).
سلولهای بنیادی را بر اساس منبع و پتانسیل تمایزشان به دستههای مختلفی تقسیم میکنند:
در حوزه درمان اسکار، عمدتاً از سلولهای بنیادی بالغ استفاده میشود که اغلب از بافت چربی فرد استخراج میشوند. هنگامی که این سلولها به ناحیه آسیب دیده (اسکار) تزریق میشوند، آنها صرفاً به سلول پوستی تبدیل نمیشوند؛ بلکه با آزاد کردن مواد شیمیایی سیگنالدهنده (فاکتورهای رشد)، محیط اطراف را تغییر میدهند تا:

درمان با استفاده از سلولهای بنیادی موضوعی بسیار شگفتانگیز و پیشرفته در علم پزشکی است. مزایای این روش بر پایه توانایی ذاتی سلولهای بنیادی برای ترمیم و بازسازی بافت استوار است.
مهمترین مزیت سلولهای بنیادی، توانایی آنها برای بازسازی واقعی بافت است، نه صرفاً اصلاح موقت یا سایش سطح پوست (مانند لیزر در برخی موارد)
سلولهای بنیادی تزریق شده میتوانند به انواع مختلف سلولهای مورد نیاز برای پوست سالم، مانند فیبروبلاستها (تولیدکنندگان کلاژن) و سلولهای چربی زیرپوستی، تمایز یابند. این امر به پر شدن فرورفتگیهای اسکار کمک میکند.
اسکارها معمولاً حاوی کلاژن نوع III هستند که ساختار نامنظمی دارد. سلولهای بنیادی میتوانند فرآیند ترمیم را به سمت تولید کلاژن نوع I (که در پوست سالم غالب است) هدایت کنند، که منجر به بافتی نرمتر و با ساختار منظمتر میشود.
درمان با سلولهای بنیادی فقط به کاهش ارتفاع یا عمق اسکار محدود نمیشود، بلکه کیفیت کلی پوست را بهبود میبخشد. این درمان میتواند به نرمالسازی رنگدانه در ناحیه اسکار کمک کند، که اغلب در اسکارهای قدیمی تیرهتر یا روشنتر از پوست اطراف هستند.
بافت اسکار اغلب سفت و انعطافناپذیر است. سلولهای بنیادی با بازسازی ماتریکس خارج سلولی، انعطافپذیری پوست را به حالت طبیعی نزدیکتر میکنند.
معمولاً سلولهای بنیادی مورد استفاده از بافت خود بیمار (مثلاً چربی برداشته شده از شکم یا ران) استخراج میشوند. استفاده از سلولهای خود بیمار (اتولوگ) خطر واکنشهای آلرژیک یا پس زدن توسط سیستم ایمنی بدن را تقریباً به صفر میرساند.
بافت چربی در اکثر افراد به اندازه کافی برای استخراج سلولهای بنیادی در دسترس است. از آنجایی که این روش با تحریک فرآیندهای بیولوژیکی ذاتی بدن برای ترمیم بافت کار میکند، نتایج به دست آمده معمولاً ماندگارتر هستند و نیازی به جلسات درمانی بسیار مکرر در طول زمان ندارند.

برای داشتن اطلاعات کافی درباره درمان جای زخم با استفاده از سلولهای بنیادی خوب است که از معایب آن نیز اطلاع داشته باشید:
با توجه به اینکه درمان جای زخم با سلولهای بنیادی یک روش پیشرفته و مبتنی بر بازسازی بافت است، کاندیداهای مناسب معمولاً افرادی هستند که شرایط زیر را دارند:
درمان با لیزر از پرتوهای متمرکز نور برای حذف لایه های آسیب دیده پوست و تحریک تولید کلاژن استفاده می کند. انواع مختلفی از لیزرها برای درمان اسکار در دسترس هستند، از جمله لیزرهای ابلیتیو (مانند لیزر دی اکسید کربن) که لایه بیرونی پوست را حذف می کنند و لیزرهای غیر ابلیتیو (مانند لیزر Fraxel) که بدون آسیب رساندن به سطح پوست، کلاژن را در زیر تحریک می کنند.

درمان با لیزر می تواند به طور موثر ظاهر اسکارها، به ویژه اسکار ناشی از آکنه، جراحی و آسیب را بهبود بخشد. می تواند بافت، رنگ و عمق اسکار را کاهش دهد.
لیزرها پرتوهای نور بسیار متمرکز هستند که به پزشک اجازه میدهد انرژی را دقیقاً به لایههای مورد نظر پوست برساند. لیزرها میتوانند بر اساس رنگدانه یا رگهای خونی عمل کنند. مثلاً، لیزرهای رنگی (مانند رنگدانههای قرمز) میتوانند به طور انتخابی رگهای خونی اضافی در اسکارهای قرمز یا تازه را هدف قرار داده و آنها را محو کنند.
بسته به نوع لیزر (ابلیتیو یا غیرابلیتیو)، پزشک میتواند انرژی را به طور مستقیم به درم (لایه میانی پوست) برای تحریک کلاژنسازی یا فقط به لایههای سطحی برای برداشتن بافت اسکار آسیبدیده هدف قرار دهد.
هدف اصلی لیزر درمانی، ایجاد یک آسیب کنترلشده است تا بدن مجبور به ترمیم شود. حرارت کنترلشده لیزر، باعث فعال شدن فیبروبلاستها شده و تولید کلاژن جدید و سالم را تحریک میکند. این کلاژن جدید به تدریج جایگزین بافت اسکار سفت و ضخیم شده میشود و پوست را صافتر میکند.
بسیاری از انواع لیزر مورد استفاده برای اسکار، غیرابلیتیو هستند که مزایایی از جمله عدم نیاز به جراحی و دوره نقاهت کوتاهتر دارند.
در مقایسه با روشهای جراحی یا حتی درمانهای مبتنی بر سلولهای بنیادی، لیزر درمانی معمولاً استاندارد شدهتر و مقرون به صرفهتر است.
همانطور که درباره سلولهای بنیادی گفته شد، جهت انتخاب آگاهانهتر بین این دو روش دانستن معایب درمان جای زخم با لیزر ضروری است:

اثربخشی هر روش به عوامل مختلفی از جمله نوع اسکار، شدت اسکار، سن بیمار و سلامت کلی و ترجیحات فردی بستگی دارد. اما:
درک تفاوتهای کلیدی بین این دو روش برای تصمیمگیری آگاهانه بسیار مهم است. در ادامه یک جدول مقایسهای جامع برای برجسته کردن تفاوتها، مزایا و معایب درمان جای زخم با سلولهای بنیادی و لیزر آورده شده است:
| ویژگی | درمان با سلولهای بنیادی | درمان با لیزر |
|
مکانیسم اصلی عملکرد |
بازسازی بافت از طریق تمایز سلولی و ترشح فاکتورهای رشد ترمیمکننده | اصلاح بافت از طریق تخریب کنترلشده لایههای سطحی (ابلیتیو) یا تحریک تولید کلاژن با حرارت |
|
نوع درمان |
زیستشناختی، ترمیمی عمیق | فیزیکی، مبتنی بر انرژی نور |
|
تهاجمی بودن |
نسبتاً تهاجمی (نیاز به برداشتن و تزریق سلولها دارد) | معمولاً غیرتهاجمی تا حداقل تهاجمی (بسته به نوع لیزر) |
|
پیچیدگی و مدت زمان فرآیند |
پیچیدهتر؛ شامل مراحل آمادهسازی سلولها و زمان بیشتری برای مشاهده نتایج اولیه | سادهتر؛ معمولاً فقط یک جلسه درمانی در مطب |
|
هزینه |
معمولاً بسیار بالاتر | معمولاً کمتر از سلول بنیادی (نیاز به جلسات تکراری دارد) |
|
ریسک ایمنی (پس زدن) |
بسیار کم (در صورتی که از سلولهای خود بیمار استفاده شود) | بسیار کم، اما خطر عوارض جانبی موقت مانند تیرگی یا روشن شدن |
|
مناسبترین برای |
اسکارهای عمیق، سوختگیها، اسکارهای آتروفیک (فرورفته)، و زمانی که هدف، بازسازی کامل بافت است | اسکارهای سطحی، بهبود قرمزی (اسکارهای تازه)، اسکارهای نرمالتر و اسکارهای هیپرتروفیک خفیف |
|
ماندگاری نتایج |
پتانسیل نتایج طولانیمدت و ماندگار به دلیل بازسازی واقعی | نتایج خوب، اما ممکن است برای حفظ آنها نیاز به جلسات نگهدارنده باشد |

هزینه درمانهای پزشکی، به ویژه روشهای پیشرفتهای مانند سلولهای بنیادی و لیزر، تحت تأثیر عوامل متعددی قرار میگیرد. این عوامل میتوانند به طور قابل توجهی نوسان ایجاد کنند. درمان با سلولهای بنیادی گرانتر است زیرا شامل یک فرآیند آزمایشگاهی و پزشکی پیچیدهتر است.
| درمان با سلول های بنیادی | ۱۵ تا ۵۰ میلیون تومان |
| درمان با لیزر | بیش از ۲ میلیون تومان برای هر جلسه |

درمانهای زیبایی یا ترمیمی مبتنی بر سلول بنیادی ممکن است تحت پوشش بیمههای پایه نباشند، بنابراین تمام هزینه مستقیماً به عهده بیمار است. اما بعضی از بیمه ها بخشی از هزینه این کار را تقبل می کنند.
برای درمان جای جوش (اسکار آکنه)، روش لیزر به طور کلی و در حال حاضر متداولتر و رایجتر است.
برای درمان جای زخم با سلولهای بنیادی، باید به فوق تخصص پوست، مو و زیبایی یا جراح پلاستیک مراجعه کنید که دارای کلینیکهای تخصصی با مجوز استفاده از فناوری سلولهای بنیادی برای ترمیم بافت باشند.
اگر اولویت شما بازسازی کامل بیولوژیکی و در دسترس بودن بافت نرمال جدید در اسکارهای عمیق است، سلول بنیادی گزینه قویتری است. اما اگر به دنبال روشی سریعتر، غیرتهاجمیتر و با دوره نقاهت کوتاهتر برای بهبود بافت و رنگ اسکار هستید، لیزر گزینه اول خواهد بود. توصیه نهایی همیشه مشورت با یک متخصص پوست یا جراح پلاستیک است تا با توجه به نوع، سن و عمق اسکار شما، بهترین برنامه درمانی (که گاهی اوقات ترکیبی از هر دو روش است) تعیین شود.

منبع: برترینها
بدون دیدگاه