کاشیما آنتلرز پس از سالها ناکامی در جی لیگ، با هدایت تورو اونیکی موفق شد طلسم ناکامیهایش را بشکند و دوباره به قهرمانی برسد؛ پایانی بر نفرین پرسپولیس در آسیا.
به گزارش نمابان و به نقل از ورزش سه، نام کاشیما آنتلرز را با قهرمانی 2018 آسیا با شکست پرسپولیس به خاطر دارید، اما جالب است بدانید که این تیم از آن سال تا حالا هرگز نتوانسته بود جی لیگ را فتح کند و یک دوره ناموفق را پشت سر میگذاشت تا اینکه فصل درخشان با سرمربی جدید از راه رسید.
قهرمانی دوباره تیم کاشیما آنتلرز در لیگ ژاپن نتیجه یک ترکیب معنادار بود: موفقترین مربی تاریخ جیلیگ در کنار موفقترین باشگاه تاریخ این رقابتها. تصمیم باشگاه برای سپردن نیمکت به «تورو اونیکی» از همان ابتدا نشانهای واضح داشت؛ کاشیما سالها انتظار یک جام داخلی را میکشید و تصور میکرد حضور ستاره قدیمیاش روی نیمکت این طلسم را میشکند. این اتفاق سرانجام شنبه شب و با برتری ۲–۱ برابر یوکوهاما مارینوس رقم خورد و آنتلرز بعد از سال ۲۰۱۶ بار دیگر بر بام فوتبال ژاپن ایستاد.
این قهرمانی، پنجمین عنوان لیگ برتر برای اونیکی بود؛ مربیای که چهار قهرمانی متوالیاش با کاواساکی فرونتال بین سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ هنوز یکی از دورههای بیرقیب فوتبال ژاپن محسوب میشود. او حالا نخستین سرمربی تاریخ است که جام جیلیگ را با دو باشگاه مختلف بالای سر میبرد.
اونیکی پس از پایان بازی گفت: «احساس رهایی دارم. اگر امروز قهرمان نمیشدیم، تصور فضای بعد از آن واقعاً ترسناک بود. همهچیز در این قهرمانی به اشتیاق برمیگردد. با گروهی پرشور کار میکنم و کنار هوادارانی میجنگم که همین اشتیاق را دارند. واقعاً نمیدانم چه بگویم جز اینکه غرق در احساسات هستم.»

کاشیوا ریوسول در بازی همزمان پیروز شد و آنتلرز برای قطعی کردن قهرمانی تنها یک نتیجه میخواست: برد. همین موضوع فشار را بالاتر برده بود.
بازیکنان کاشیما هم پس از قهرمانی از «سبک شدن بار سالهای گذشته» گفتند. کنتو میسائو که همراه با ناومیچی اوئدا و یوما سوزوکی آخرین قهرمانی آنتلرز در سال ۲۰۱۶ را هم تجربه کرده بود، گفت: «بزرگترین حس، سبک شدن است. حالا همه میخواهیم این روند را ادامه دهیم. امیدوارم شروع یک دوره جدید باشد.»
او که پس از تجربه اروپا به تیم برگشته، درباره نقش خود و دو بازیکن دیگر گفت: «وقتی برگشتیم هدفمان قهرمانی بود. عملکرد ما مستقیماً روی نتایج تیم اثر دارد و همین مسئولیت را بیشتر میکند. خوشحالم که فقط شعار ندادیم و واقعاً به آن رسیدیم.»
سرمربی اما مثل همیشه فروتن بود: «این موفقیت حاصل تلاش جمعی است. نه در کاواساکی و نه اینجا، هیچوقت فکر نکردهام که فقط خودم بودهام. همیشه به دیگران تکیه کردهام.»

از دهه ۹۰ میلادی و ورود زیکو به پروژه شکلگیری کاشیما، پیوند این باشگاه با فوتبال برزیل همیشه هویتی اساسی بوده؛ بنابراین طبیعی بود که هر دو گل بازی قهرمانی را یک مهاجم برزیلی بزند: «لئو سئارا». سئارا که با ۲۱ گل آقای گل جیلیگ شد، گفت: «این نتیجه تمام چیزی است که از روز اول برایش تلاش کردیم. بدون اینکه به حریف فرصت بدهیم وارد هفته آخر شدیم؛ همهچیز دست خودمان بود و این نشاندهنده زحمات یک فصل است.»
او درباره زیکو که در ورزشگاه حاضر بود و در جشن قهرمانی همراه تیم شادی کرد، گفت: «زیکو را نمیشود در یک کلمه توصیف کرد. او فقط یک اسطوره برزیل نیست؛ در جهان فوتبال یک نام بزرگ است. اینکه در باشگاهی جام بگیرم که او در آن نقش دارد، یک افتخار است و خوشحالم امروز کنار هم جشن گرفتیم.»
اشکهای شادی کاپیتان اوئدا نیز بخشی از تصویر قهرمانی بود: «نمیخواستم گریه کنم اما کنترلش سخت بود. از اینکه هواداران کاشیما را اینهمه منتظر گذاشتم معذرت میخواهم. در این باشگاه همیشه وظیفهای برای بردن جام وجود دارد. از روزی که برگشتم فقط به این فکر بودم. حس میکنم دوباره به کاشیما برگشتهام.»
کاشیما بار دیگر طعم قهرمانی را چشیده و اگر تاریخ چیزی ثابت کرده باشد، این است که آنتلرز وقتی روی نوار افتاده باشد، برای بقیه لیگ دردسر درست میکند.
ترجمه: داریوش عرب زوزنی
(ژاپن تایمز)
منبع: ورزش سه
بدون دیدگاه