گلر افسانه‌ای رم چگونه امپراتوری ساخت و ساز در آمریکا را به پا کرد؟

به گزارش نمابان و به نقل از ورزش سه، الکساندر دونی، دروازه‌بان سال‌های طلایی رم، سال‌هاست در فلوریدای آمریکا زندگی می‌کند و چشم‌هایش هنوز با شنیدن نام رم برق می‌زند. او در آرامش به زندگی عادی مشغول است و یک کارآفرین بزرگ شده است. دونی بعد از خداحافظی از فوتبال، امپراتوری اقتصادی خودش را ساخته: شرکت ساختمانی، مجموعه ورزشی، باشگاه بدنسازی، آکادمی وابسته به رم و حتی شهربازی. خودش می‌گوید تا امروز بیش از «سه هزار خانه» ساخته‌اند.

قاب تاریخ | کودکی بهنوش طباطبایی در مهد کودک

اما وقتی صحبت از فوتبال می‌شود، او هنوز همان دونی هیجان‌زده سال‌های اوج گلادیاتورها در المپیکو است. دونی در شش فصل، ۱۵۰ بار برای رم بازی کرد و اولین حضورش، دست بر قضا دربی ۲۰۰۵ مقابل لاتزیو بود: «۲۶ ساله بودم، اولین بازی لیگم در همان دربی بود؛ الان که پرسیدید تمام مسیر زندگی‌ام از جلوی چشمم رد شد.»

دونی از مربیانش، نام لوچانو اسپالتی را با احترام کامل به زبان می‌آورد: «نابغه بود. رک، صادق، بدن شیله پیله. وقتی عصبانی می‌شد، دیوارهای تریگوریا می‌لرزید.» دونی از آن سال‌ها با خنده یاد می‌کند؛ از رختکنی پر از شوخی، از دوستی با فرانچسکو توتی و دانیله ده روسی.

یکی از خاطرات او حالا به قصه‌ای معروف تبدیل شده: شبی که توتی به یک گارسون هزار یورو داد تا با لباس زیر داخل استخر بپرد، فریاد بزند و مثل تارزان به سینه بکوبد. دونی هنوز هم با خنده از آن شب یاد می‌کند.

اما رم فقط خنده نبود. او از فشار رسانه‌ها، شایعه‌سازی‌ها و رادیوهای بی‌رحم شهر هم می‌گوید؛ از اینکه بارها به ناحق متهم شد به حاشیه‌سازی، کم‌انضباطی و بی‌تعهدی. تنها دلگرمی‌اش، حمایت هم‌تیمی‌ها بود.

دوره حضور کلودیو رانیری برای دونی تاریک‌ترین فصل بود. بازی نکرد، کنار گذاشته شد و حتی بعد از دعوت به تیم ملی برزیل، عملا از چرخه تیم کنار ماند: «چهارمین دروازه‌بان شدم. بدون هیچ توضیحی.»

دونی دو بار در آستانه پیوستن به یوونتوس قرار داشت، یک بار هم پیشنهاد بارسلونا با حضور اتوئو و مسی را داشت، اما خودش می‌گوید همیشه «بازی کردن» را به هر چیزی ترجیح داد و در رم احساس آرامش می‌کرد.

پایان فوتبال دونی تلخ بود. ایست قلبی، بازگشت کوتاه با بوتافوگو و بعد خداحافظی اجباری. مدتی حتی تحمل دیدن فوتبال از تلویزیون را نداشت. امروز کمتر مسابقه‌ای را دنبال می‌کند، اما یک چیز تغییر نکرده: «من همیشه هوادار رم می‌مانم.»

منبع: ورزش سه