رویا میرعلمی از تعقیب دزدهای شبانه تا ماجرای هولناک در تاریکی خیابان!

به گزارش نمابان و به نقل از پلاس، رویا میرعلمی در این مصاحبه گفت: «یک شب با یکی از دوستانم رفته بودیم یک کافه‌ای نشسته بودیم. دوستم ماشینش را کمی با فاصله از کافه پارک کرده بود. من گفتم« بیا من تو را با ماشین خودم ببرم تا ماشینت.» بعد پیچ در پیچ رفتیم و خب هوا هم تاریک بود ساعت۱۱ و نیم شب بود تا این که رسیدیم به جایی که که نزدیک ماشینش بودیم ولی مسیر جلوی ما بن بست بود و ماشین نمی توانست رد شود.

قاب تاریخ | کودکی بهنوش طباطبایی در مهد کودک

من به دوستم الهه نگاه کردم الهه هم به من نگاه کرد. گفتم:« خب ما باید الان چیکار کنیم؟ الان بدبخت می شویم یعنی ماشین را از من می‌گیرند، موبایلمان را می‌گیرند، اصلاً من نمی‌دانم شاید هم درگیر بشویم یا بالاخره به ما آسیب بزنند. شاید هم من به آن ها آسیب بزنم.»

من وحشی هستم یعنی آن لحظاتی که خشم بر مستولی می شود، به خدا اصلاً اینطوری چهره خندان منو نبینید. اگر یکی بخواهد به من آزار برساند آن وقت آن روی من بالا می آید. حالا این طرف، آن طرف کوچه پر ماشین ،کوچه تنگ دو طرف پر آنها هم با موتور  گاز می دادند برای اینکه می خواستند  روحیه مان را تخریب کنند.

من گفتم:«الهه نترس فقط محکم بشین »دستم را گذاشتم روی بوق، بوق ممتد و صدای بلند بوق و دنده عقب با سرعت واقعاً بالا. گفتم:« ببین فقط اگر موتوری آمد پشت سر ما می‌زنم بهشان و از رویشان رد می شوم نگران نباش.»

بعد به خودم گفتم به هر حال می‌زنم بهشان دیگر یک چیزی میشود. بله با سرعت بالا دستم را گذاشتم روی بوق و آنها اصلاً هول شدند و ‌هیچ کاری نکردند، اصلاً فکرش را نمی‌کردند یک زن بتواند اینطوری باشد باریکلا همه برای من که زن شجاعی هستم دست بزنید. به من می گویند کابوس خفت گیرهای تهران.»

منبع: خبر فوری