کریدور شرقی-غربی؛ شاهراه نوین حمل و نقل از چین تا اروپا که همه را شگفت‌زده می‌کند!

به گزارش گروه رسانه های نمابان و به نقل از خبرگزاری تسنیم، کریدور شرقی-غربی پاکستان-ایران-ترکیه یک پروژه بزرگ زیربنایی و حمل و نقل است که هدف آن ایجاد یک مسیر زمینی مستقیم برای حمل و نقل کالا و مسافر بین آسیای جنوبی (و از طریق آن، شرق آسیا) و اروپا است. این کریدور، کشورهای پاکستان، ایران و ترکیه را به هم متصل می‌کند و می‌تواند به عنوان یکی از مهم‌ترین شریان‌های تجاری منطقه عمل کند. در ادامه، جنبه‌های مختلف این پروژه را بررسی می کنیم.

کت و شلوار فیت ناصر ملک‌مطیعی و فردین رفقای صمیمی تصویری جالب از ناصر ملک مطیعی را در کنار فردین و با تیپ خاص در دهه ۵۰ مشاهده می کنید. در دهه ۵۰

اهداف و اهمیت اصلی کریدور شرقی-غربی

1. توسعه تجارت منطقه‌ای: این کریدور دسترسی کشورهای پاکستان و چین (از طریق پروژه کریدور اقتصادی چین-پاکستان یا CPEC) را به بازارهای اروپایی و ترکیه را به بازارهای جنوب آسیا آسان می‌کند.

2. کاهش زمان و هزینه حمل: حمل و نقل کالا از طریق این مسیر زملی در مقایسه با مسیرهای دریایی سنتی، سریع‌تر و ارزان‌تر خواهد بود.

3. ایجاد مسیر جایگزین: این کریدور یک مسیر تجاری جایگزین برای کشورهای منطقه فراهم می‌کند که وابستگی آن‌ها را به مسیرهای سنتی تحت سلطه قدرت‌های دیگر کاهش می‌دهد.

4. افزایش اهمیت ژئوپلیتیکی: برای ایران، این پروژه به معنای تبدیل شدن به یک “هاب” یا مرکز ترانزیت اصلی در منطقه است و برای ترکیه، نقش این کشور به عنوان پل ارتباطی بین اروپا و آسیا را تقویت می‌کند.

5. توسعه مناطق مرزی: این کریدور می‌تواند به توسعه اقتصادی و ایجاد اشتغال در مناطق کمتر توسعه‌یافته و مرزی این سه کشور کمک کند.

مسیر پیشنهادی کریدور شرقی-غربی

مسیر اصلی این کریدور به صورت زیر طراحی شده است:

– شروع در پاکستان: مسیر از بنادر استراتژیک گوادر و کراچی در جنوب پاکستان آغاز می‌شود. این بنادر در حال حاضر تحت توسعه پروژه CPEC قرار دارند.

– عبور از ایران: کالاها از مرز تفتان وارد ایران شده، از طریق جاده‌ها و خطوط آهن به سمت شمال غربی کشور حرکت می‌کنند. مسیر می‌تواند از شهرهایی مانند زاهدان، مشهد و تبریز عبور کند و از مرز بازرگان به ترکیه وارد شود. بندر چابهار نیز می‌تواند به عنوان یک نقطه اتصال مکمل در این کریدور ایفای نقش کند.

– پایان در ترکیه: پس از عبور از مرز بازرگان، مسیر به سمت شهرهای بزرگ ترکیه مانند استانبول ادامه می‌یابد و از آنجا به شبکه جاده‌ای و ریلی اروپا متصل می‌شود.

وضعیت فعلی و پیشرفت‌ها در کریدور شرقی-غربی

این پروژه هنوز در مراحل اولیه خود قرار دارد، اما گام‌های مهمی برای اجرای آن برداشته شده است. وزرای راه و ترابری پاکستان، ایران و ترکیه جلسات متعددی داشته‌اند و بر لزوم تسریع در تکمیل این کریدور تأکید کرده‌اند. زیرساخت‌های جاده‌ای و ریلی در پاکستان، به لطف سرمایه‌گذاری‌های عظیم در چارچوب پروژه CPEC، در حال توسعه است. ایران نیز در حال تکمیل خط آهن چابهار-زاهدان و توسعه محورهای ریلی و جاده‌ای در شرق و شمال غرب کشور است. اتصال شبکه ریلی ایران به شبکه ریلی پاکستان و ترکیه یکی از اولویت‌هاست. ترکیه دارای شبکه حمل و نقل توسعه‌یافته‌ای است و آمادگی خود را برای اتصال به شبکه ایران اعلام کرده است.

چالش‌ها و موانع

با وجود پتانسیل بالا، این پروژه با چالش‌های جدی روبروست که برخی از آن ها بدین قرار است:

1. مشکلات مالی: تکمیل این کریدور به سرمایه‌گذاری هنگفتی نیاز دارد که تأمین آن با توجه به شرایط اقتصادی منطقه دشوار است.

2. مشکلات فنی: یکی از مشکلات اصلی، عدم یکسان‌سازی استاندارد خطوط آهن است (عرض خط آهن در پاکستان و ایران با ترکیه و اروپا متفاوت است) که نیاز به ایستگاه‌های تعویض واگن دارد.

3. بی‌ثباتی سیاسی و امنیتی: مناطق مرزی در پاکستان و ایران گاهی شاهد ناامنی‌هایی هستند که می‌تواند بر روند ترانزیت تأثیر منفی بگذارد.

4. موانع اداری و گمرکی: تسهیل فرآیندهای گمرکی و کاهش بوروکراسی برای موفقیت این کریدور ضروری است.

ارتباط با کریدورهای دیگر

کریدور شرقی-غربی پاکستان-ایران-ترکیه یک پروژه استراتژیک با پتانسیل بسیار بالا برای تحول اقتصادی و ژئوپلیتیکی در منطقه است. موفقیت آن به اراده سیاسی سه کشور، غلبه بر موانع مالی و فنی، و ایجاد ثبات در منطقه بستگی دارد. اگر این کریدور تکمیل شود، می‌تواند نقشه تجاری و قدرت را در غرب آسیا و جنوب آسیا به طور اساسی تغییر دهد. این کریدور همچنین می تواند به دو کریدور بسیار مهم دیگر مرتبط و باعث تحولات مهمی در شریان های ارتباطی در غرب آسیا به ویژه ایران شود:

کریدور اقتصادی چین-پاکستان (CPEC): کریدور شرقی-غربی در واقع ادامه غربی پروژه CPEC محسوب می‌شود. کالاهای چینی پس از رسیدن به بندر گوادر، می‌توانند از طریق این مسیر به اروپا منتقل شوند.

کریدور بین‌المللی شمال-جنوب (INSTC): این کریدور نیز یک مسیر ترانزیتی مهم است که هند را از طریق ایران و روسیه به اروپا متصل می‌کند. کریدور شرقی-غربی می‌تواند به عنوان یک مکمل برای INSTC عمل کرده و شبکه ترانزیتی منطقه را غنی‌تر کند.

منبع: تحلیل بازار

انتهای پیام/