باستانشناسان شواهد تازهای از سیلی عظیم در منطقه دریای سیاه کشف کردهاند که ممکن است ریشههای افسانه طوفان نوح را به واقعیت نزدیکتر کند.
باستانشناسان شواهدی از یک سیل بزرگ جهانی، احتمالا در منطقه دریای سیاه، بین ۵۰۰۰ تا ۷۰۰۰ سال پیش یافتهاند. این واقعیت طوفان نوح در افسانههای کهنتر از کتاب مقدس، ریشههای عمیقتری دارد.

ترجمه الواح میخی قرن نوزدهم، سیل بینالنهرین را پیشدرآمدی بر طوفان نوح میداند. لوح نیپور سومری قدیمیترین روایت از سیل عظیم و آفرینش است که نام شهرهای ماقبل سیل و حاکمانشان را ثبت کرده. اساطیر بینالنهرین شامل داستانهای زیوسودرا، گیلگمش و آتراهاسیس است. اریدو، طبق فهرست پادشاهان سومری، اولین شهر روی زمین بود.

آزتکهای باستان از سیلی عظیم میگفتند که زمین را درنوردید. بسیاری از داستانهای سیل، با تفاوتهایی اندک، بر نابودی تمدن به دلیل مجازات الهی تأکید دارند. اساطیر آزتک بیان میکند ۴۸۰۰ سال پس از آفرینش، غولهایی در آناواک ساکن بودند که در سیل نابود یا به ماهی تبدیل شدند، به جز هفت نفر که به غارها پناه بردند. یکی از این غولها، زلوا، هرمی در چولولا ساخت.

اساطیر اینکا از طوفانی به نام اونو پاچاکوتی یاد میکند که توسط خدای ویراکوچا برای نابودی مردمی در نزدیکی دریاچه تیتیکاکا فرستاده شد. این سیل ۶۰ شبانهروز ادامه داشت و ویراکوچا، پس از نابودی نژاد غولهای سرکش، تنها دو نفر را نجات داد تا بشریت از نو آغاز شود.
منبع: خبر فوری
بدون دیدگاه