زیورآلات سنتی هر کشور نه تنها زینتبخش مراسم خاص است، بلکه داستانی از فرهنگ، تاریخ و هویت مردمان آن سرزمین را روایت میکند؛ از نقرههای حکاکیشده مراکش تا سنگها و رنگهای خاص هر ملت.
زیورآلات سنتی هر کشور بازتابی از تاریخ، فرهنگ، باورها و هویت زیباییشناختی مردمان آن سرزمین است. هر ملت با استفاده از فلزات، سنگها، رنگها و نمادهای مخصوص خود، زبان بصری متفاوتی در حوزه جواهرات ساخته که نسلها آن را حفظ و منتقل کردهاند. در ادامه، نگاهی جامع و طبقهبندیشده به ویژگیها و نمادهای جواهرات سنتی کشورهای مختلف میاندازیم. با ما همراه باشید.

جواهرات مراکشی تحت تاثیر فرهنگ بربر و عربی هستند و معمولاً از نقرهی حکاکیشده، سربندهای سنگی و مهرههای رنگی تشکیل میشوند. قطعات بزرگ، طرحهای هندسی و استفاده از کهربا و فیروزه در آنها رایج است. زنان بربر این زیورها را نماد قدرت و هویت قبیلهای میدانند.

جواهرات تایلندی اغلب از طلاهای ۲۲ یا ۲۴ عیار ساخته میشوند و نقشهای الهامگرفته از معابد بودایی دارند. تزیینات نیِلو (niello) یا همان فلزکاری مشکی و استفاده از یاقوتهای سرخ تایلندی، آنها را منحصربهفرد کرده است.

جواهرات پرتغالی بهویژه از ناحیهی مینیو، با نقش قلبهای تزیینی و طلای مات و برجسته شناخته میشوند. قلبهای فیلیگره از مشهورترین نمادهای این کشورند که با تکنیکی ظریف ساخته میشوند. طرحهای پیچدرپیچ و دستساز بودن این قطعات، آنها را به میراثی ارزشمند تبدیل کرده است.

جواهرات هندی یکی از غنیترین و متنوعترین سبکهای جهان است. استفاده از طلا، یاقوت سرخ، زمرد، مروارید و تکنیکهایی مانند کُندان و پُلکی ویژگی اصلی آنهاست. زیورآلات عروسی مانند جوما، نته (زیور بینی)، چوکرهای سنگین و النگوها نقشی نمادین و فرهنگی دارند و اغلب نشانی از جایگاه اجتماعی و آیینی هستند.

جواهرات سنتی کره با الهام از طبیعت، خطوط نرم و رنگهای ملایم طراحی میشوند. نوریگه (آویزهای تزئینی لباس) و زیورهای ساختهشده از ابریشم، یشم و نقره از عناصر مهم این فرهنگند. سبک کرهای بهطور کلی ظریف، نمادین و عمیقاً هماهنگ با فلسفههای شرقی است.

زیورآلات ماسای به دلیل مهرهکاریهای رنگارنگ مشهورند. هر رنگ نماد خاصی دارد: قرمز برای شجاعت، آبی برای آسمان، سفید برای صلح. گردنبندهای حلقهای بزرگ و سربندهای مهرهای، بخشی از هویت اجتماعی و خانوادگی این قوم را بیان میکنند.

قبایل مختلف آفریقایی از عاج، چوب، صدف، فلزات و مهرههای رنگی به خصوص فیروزه، برای ساخت زیورآلات استفاده میکنند. هر قبیله زبان بصری خاص خود را دارد؛ برای مثال اتیوپی و کنیا به استفاده از نمادهای قبیلهای و مصالح طبیعی شهرت دارند.

جواهرات سنتی چین به شکل گسترده از یشم بهره میبرند؛ سنگی که نماد پاکی و طول عمر است. تاجهای فلزی، سنجاقهای مو و گردنبندهای طلایی با نقش اژدها و ققنوس، بخشی از میراث غنی این کشورند.

در کشورهای نیجریه و غنا، طلاکاری دستساز و مهرههای بزرگ مرجانی رایج است. از معروفترین آنها طلای آشانت در غناست که با قالبهای سنتی و نمادهای شاهانه ساخته میشود.

جواهرات سنگالی ترکیبی از طلا، مهرههای بزرگ و طراحیهای پیچیده است. النگوهای طلای توخالی و آویزهای مهرهای از محبوبترین آیتمها محسوب میشوند.

جواهرات سنتی پاکستان از طلاهای سنگین، زیورهای قبیلهای پشتون، کارهای آینهای سندی و سرویسهای عروسی تکمیلشده با سنگهای قیمتی تشکیل میشوند. قطعاتی مانند «تیکا» (زیور پیشانی) و «جُمکا» بسیار رایج هستند.

جواهرات تبتی اغلب معنوی هستند. استفاده از فیروزه، کهربا، مرجان و نقره رایج است و طرحها اغلب نمادهای بودایی مثل «اُم» و گرههای بیپایان را در خود دارند.

جواهرات سنتی اوکراینی بهویژه در منطقه هالیچینا شامل گردنبندهای قرمز مرجانی چندلایه است که با لباسهای سنتی «وئیشیوانکا» هماهنگ میشوند. این گردنبندها سمبل سلامتی و برکت بودهاند.

اندونزی جواهرات پیچیدهای با طلاکاری ظریف و تاجهای سنتی دارد. زیورآلات مناطق جاوه و بالی با نمادهای اسطورهای، نقشهای گلدار و اشکال هندسی شناخته میشوند.

زیورآلات سنتی روسیه، بهویژه سبک قدیمی «کاسترُما»، با میناکاری رنگارنگ، نقرهی حکاکیشده و سنگهای طبیعی طراحی میشود. همچنین زیورهای مرتبط با لباسهای فولکلور روسی، اغلب نقشهای گلدار دارند.

جواهرات تاجیکی با نقره، فیروزه، عقیق و مرجان ساخته میشوند و اغلب شامل تاجهای سنتی، گوشوارههای بزرگ و گردنبندهای آویزدار هستند. این قطعات نماد هویت قومی و ریشههای آسیای مرکزی هستند.

زیورآلات ارمنی ترکیبی از طلا، نقره و نقشهای مذهبی یا هندسی است. استفاده از صلیبهای ارمنی، نقشهای باستانی و سنگهای لاجورد و عقیق بسیار رایج است. این جواهرات بخشی از تاریخ طولانی و هنر فلزکاری این کشور را بازتاب میدهند.

منبع: چی بپوشم
بدون دیدگاه