چرا پرداخت به ذی‌نفع نهایی سدّ بزرگ هدررفت منابع دولتی است؟

حسین رضوی‌پور، ناظر اجرایی برنامه هفتم توسعه، پرداخت به ذی‌نفع نهایی را کلید جلوگیری از هدررفت منابع و شفافیت در نظام بودجه‌ریزی دولت معرفی کرد.

چرا پرداخت به ذی‌نفع نهایی سدّ بزرگ هدررفت منابع دولتی است؟
سامان تهرانی
سامان تهرانی
نویسنده

به گزارش خبرنگار اقتصادی نمابان و به نقل از خبرگزاری تسنیم،   حسین رضوی‌پور، ناظر اجرایی برنامه هفتم توسعه و معاون پیشین سازمان اداری و استخدامی کشور، با اشاره به اهمیت استقرار «پرداخت به ذی‌نفع نهایی» در نظام بودجه‌ریزی و پرداخت‌های دولت تأکید کرد که این رویکرد دو کارکرد اساسی دارد: نخست جلوگیری از رسوب منابع و دوم ایجاد تصویری شفاف از اینکه هر فرد تا چه میزان از پرداخت‌های مستقیم یا غیرمستقیم دولت بهره‌مند می‌شود.

معاون پیشین سازمان اداری و استخدامی کشور با بیان اینکه «بسیاری از این پرداخت‌ها مبنای تصمیم‌گیری‌های بعدی دولت و حتی نظام جبران خدمت قرار می‌گیرد» گفت: وقتی پرداخت‌های دولتی—از جمله یارانه‌ها، حمایت‌های اجتماعی یا اعتبارات بخشی—به‌صورت دقیق رصد شود و در کنار سایر پایگاه‌های داده مانند اطلاعات مالیاتی، داده‌های نظام بانکی و اطلاعات خانوار قرار گیرد، اثربخشی آن چند برابر خواهد شد.

رضوی‌پور افزود: «در حوزه یارانه‌ها—چه پنهان و چه آشکار—ضروری است دولت در ابتدایی‌ترین سطح مطمئن شود یارانه آشکار دقیق به هدف اصابت می‌کند و مانع هدررفت منابع عمومی می‌شود.» او همچنین تأکید کرد که پروژه پرداخت به ذی‌نفع نهایی در حوزه‌های مختلف دولت هنوز در ابتدای مسیر قرار دارد، اما ظرفیت توسعه بسیار بالایی دارد.

به گفته این ناظر اجرایی برنامه هفتم پیشرفت، تعریف ذی‌نفع نهایی در هزینه‌های متنوع دولت، از پروژه‌های عمرانی تا انواع خدمات حمایتی، به‌دلیل تنوع ماهیت هزینه‌ها نیازمند طراحی سازوکارهای متفاوت و تخصصی است.

رضوی‌پور خاطرنشان کرد: «این مسیر پیچیده، زمان‌بر اما ضروری است و هرچقدر به جلو برویم، امکان تعریف دقیق‌تر و جزئی‌تر ذی‌نفع نهایی فراهم می‌شود و دولت می‌تواند منابع عمومی را با دقت بیشتری مدیریت و نظارت کند.»

انتهای پیام/

 

منبع: خبرگزاری تسنیم

📢 مهم‌ترین اخبار


شناسه خبر: 111209
۱۲ آذر ۱۴۰۴ | ساعت: ۱۸:۲۳ | بازدید: 0
اشتراک گذاری:

بدون دیدگاه

نگاهی به چیدمان منزل شاهانه و مجلل خونه مجردی بهرام افشاری «بهتاشِ پایتخت»/ از حیاط سرسبز نوستالژیک تا تابلوهای هنری و آباژور اعیانی