برنتفورد
بنوسانات مقطعی یک چیز است و افت کامل چیز دیگری، و حالا آرنه اشلوت و بازیکنان لیورپول، تیم مدافع عنوان قهرمانی، در دومی گرفتار شدهاند؛ تیمی که پیش از افتادن برگهای پاییزی، از کورس قهرمانی لیگ برتر فاصله گرفته است.
یک هفته دیگر، یک شکست دیگر، چهارمین باخت پیاپی در لیگ برتر و سومین شکست در لندن مقابل برنتفورد، تیمی که تمام نقاط ضعف همیشگی لیورپول را هدف گرفت. پرتابهای بلند، ضدحملات؛ این یک نمایش کلاسیک از برنتفورد بود، اما بازیکنان اشلوت انگار هیچ قدرتی برای متوقف کردن آن نداشتند. هواداران میهمان ساکت بودند و حتی ستارههای بزرگ هم درخششی نداشتند.

تنها در دقیقه ۸۹ بود که محمد صلاح با کنترلی خیرهکننده و ضربهای تماشایی، بالاخره جان گرفت و فاصله را به یک گل کاهش داد. تا آن لحظه، او در رسیدن به موقعیتهایی که قبلا در آنها بارها گل زده بود، ناکام مانده بود. ویرژیل فندایک با خطایی از روی بیاحتیاطی که VAR آن را داخل محوطه جریمه تشخیص داد، پنالتی نیمه دوم را به ایگور تیاگو تقدیم کرد. اما این دو میتوانند به خریدهای جدید لیورپول اشاره کنند و بپرسند چرا آنها کار بیشتری انجام نمیدهند.
شبی ناامیدکننده دیگر برای فلورین ویرتز، خرید ۱۱۰ میلیون پوندی، که پیش از پایان بازی تعویض شد تا لیورپول فاصله را کم کند. هوگو اکیتیکه برخلاف درخشش چهارشنبه در فرانکفورت، مقابل دفاع فشرده برنتفورد فضایی پیدا نکرد. میلوش کرکز گل اول لیورپول را زد، اما در دیگر بخشهای بازی به مشکل خورد. خبر بد دیگر برای اشلوت، مصدومیت کورتیس جونز بود که زمین را ترک کرد. بازی تا ۱۰۱ دقیقه ادامه یافت و حتی در یک کرنر لیورپول، هواداران میزبان از داور عصبانی بودند که چرا سوت پایان بازی را به صدا درنمیآورد.

یک بازی تماشایی و نمایشی فوقالعاده دیگر از برنتفورد تحت هدایت کیت اندروز که بار دیگر از پرتابهای بلند مایکل کایوده بهخوبی استفاده کرد. او گل زودهنگام دانگو اواتارا را ساخت و سپس دمزگارد با پاسی استثنایی، کوین شاده را برای گل دوم در موقعیت قرار داد. آخرین برد لیورپول در لیگ برتر، دربی مرسیساید در ۲۰ سپتامبر بود. آنها از فوریه ۲۰۲۱، یعنی در فصل دفاع از عنوان قهرمانی قبلی تحت هدایت یورگن کلوپ، چنین روند چهار باخت پیاپی را تجربه نکرده بودند.
بدون دیدگاه