با وجود درآمدهای کلان شرکتهای زیرمجموعه صندوقهای بازنشستگی، بازنشستگان همچنان با مستمری حداقلی و زندگی زیر خط فقر دست و پنجه نرم میکنند.
به گزارش نمابان، علاءالدین ازوجی، سرپرست صندوق بازنشستگی کشوری، با اشاره به عملکرد صندوقها در سه دهه گذشته، تأکید کرد: «کارکرد صندوقها صرفاً اجتماعی و بیمهای نیست؛ آنها باید نقش اقتصادی و تجاری هم داشته باشند. یکی از مهمترین آسیبهای ۳۰ سال گذشته، عدم صیانت درست از اموال و داراییهای صندوق بوده است. نخستین برنامه ما بازگرداندن داراییها به بازدهی و ایجاد شفافیت برای همه بازنشستگان است.»
ازوجی بر لزوم تغییر رویکرد مدیریتی تأکید کرد و افزود: «بازنشستگان نباید صرفاً با حداقل مستمری روزگار بگذرانند. بستههای رفاهی، خدمات بیمه تکمیلی و برنامههای سفر و تفریح باید طراحی شود تا کیفیت زندگی آنان به استانداردهای جهانی نزدیک شود. تجربه جهانی نشان داده بازنشستگانی که امکان حضور در اجتماع و سفر دارند، عمر طولانیتر و باکیفیتتری خواهند داشت.»
با این حال، بازنشستگان و کارشناسان هنوز پرسشهای اساسی دارند. به عنوان نمونه، صنایع شیر پگاه با گردش مالی چند هزار میلیاردی، چه میزان سود مستقیم به بازنشستگان واریز کرده است؟ آیا این سود با هزینههای بالای مدیریتی و دستمزدهای مدیران همخوانی دارد؟
انتقاد اصلی، توزیع ناعادلانه و بازدهی پایین منابع است؛ بازنشستگان با وجود درآمدهای کلان شرکتها، همچنان زیر خط فقر زندگی میکنند و خواستار انتشار صورتهای مالی شفاف هستند تا بدانند داراییهای صندوق چگونه مدیریت یا هدر شده است.
کارشناسان اقتصادی تأکید میکنند که بازنشستگان فعال، که امکان حضور در اجتماع و سفر دارند، عمر طولانیتر و کیفیت زندگی بالاتری خواهند داشت. بنابراین تمرکز صرف بر حداقل مستمری و غفلت از بستههای رفاهی و خدمات تکمیلی، سیاستی ناکارآمد و کوتاهمدت است.
تا زمانی که مدیران صندوقها پاسخهای شفاف و مستند به پرسشهای بازنشستگان ارائه ندهند، وعدههای بازگرداندن داراییها و ارتقای کیفیت زندگی تنها در حد شعار باقی خواهد ماند و اعتماد عمومی به مدیریت صندوقهای بازنشستگی همچنان در بحران خواهد بود.
بدون دیدگاه