به گزارش هفت صبح، علی مسعودینیا، نویسنده و منتقد ادبی، اعلام کرد که پدرش ناصر مسعودی ـ خواننده نامدار و از چهرههای اثرگذار موسیقی گیلان ـ پس از ماهها درگیری با بیماری و به علت کهولت سن در بیمارستان آریای رشت درگذشت.ناصر مسعودی، هنرمند پرآوازه گیلانی، ۵ فروردین ۱۳۱۴ در محله صیقلان رشت چشم به جهان گشود.
او در سال ۱۳۲۸ به همراه خانواده راهی تهران شد و برای مدتی نزد استاد علیاکبرخان شهنازی به فراگیری موسیقی پرداخت. مسعودی در سال ۱۳۳۴ دوباره به زادگاه خود بازگشت و فعالیتهایی را در عرصه تئاتر آغاز کرد. با راهاندازی رادیو گیلان در ۱۳۳۶، از نخستین خوانندگانی بود که به این مجموعه پیوست و اجرای برنامهها را برعهده گرفت.

نقطه عطف مهم مسیر هنری او در سال ۱۳۳۹ رقم خورد؛ زمانی که به احمد عبادی و ملوک ضرابی معرفی شد. این آشنایی نقش پررنگی در تثبیت جایگاه او در رادیو و مجموعه برنامههای «گلها» داشت و مسعودی را در مسیر حرفهای تازهای قرار داد.در طول بیش از نیم قرن فعالیت، از این هنرمند بیش از ۵۰۰ قطعه در سبکهای متنوع بهجا مانده است؛ از جمله بیش از ۲۰۰ اثر فارسی در قالب موسیقی ارکسترال، سنتی و پاپ، و حدود ۵۰ آواز ضبطشده در مجموعههای مختلف «گلها» مانند «برگ سبز»، «شاخه گل»، «گلهای صحرایی» و «گلهای تازه» با همراهی استادانی چون احمد عبادی، جلیل شهناز، اصغر بهاری، فرهنگ شریف، رضا ورزنده و دیگر نوازندگان برجسته.با این حال، شهرت اصلی مسعودی به اجرای بیش از ۲۵۰ ترانه محلی گیلکی بازمیگردد؛ بسیاری از این آثار از ساختههای خودش بوده و سالها در حافظه شنیداری مردم گیلان و علاقهمندان موسیقی محلی ایران باقی ماندهاند.در طول این مسیر، او با شماری از برجستهترین موسیقیدانان و شاعران ایران همکاری داشت.
در دهه ۱۳۶۰ و با اجرای تیتراژ سریال «کوچک جنگلی»، فعالیت مسعودی دوباره وارد مرحله تازهای شد. او از نخستین هنرمندان مقیم ایران بود که پس از انقلاب در خارج از کشور نیز به اجرای برنامه پرداخت.
در ادامه، تا دهه ۱۳۹۰ چندین آلبوم ماندگار منتشر کرد که از میان آنها آلبوم «حالا چرا» ـ ساخته مسعود لاهیجی و مجید درخشانی ـ جایزه بهترین آلبوم موسیقی سنتی سال را در جشنواره «موسیقی ما» بهدست آورد.نخستین کنسرت او پس از انقلاب، اوایل دهه ۱۳۸۰ با همراهی ارکستر ملی ایران و به رهبری فرهاد فخرالدینی در تالار وحدت برگزار شد. همچنین در سال ۱۳۹۵ پس از سالها دوری از صحنه، برای نخستین بار کنسرت بزرگی در رشت ـ زادگاهش ـ روی صحنه برد که با استقبال چشمگیر مردم همراه شد.
از مشهورترین آثار او پیش از انقلاب میتوان «بنفشهگول»، «دیوانهام»، «الله تیتی»، «نفرین بر مستی» و «مسافر» را نام برد. آلبومهایی همچون «قلندر»، «پرچین» و «کوراشیم» نیز از شاخصترین آثار او در سالهای پس از انقلاب هستند.
بدون دیدگاه