ایلیا، پسر امیرحسین مدرس، برای نامادری‌اش چه گفت؟ تشکری که دل‌ها را لرزاند!

امیرحسین مدرس ، هنرمند چندوجهی ایرانی که مشغول به فعالیت در زمینه‌های مختلفی چون بازیگری، مجری‌گری، خوانندگی و نویسندگی است، در تاریخ ۱۶ شهریور ۱۳۴۹ در تهران به دنیا آمده است. او فارغ‌التحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی بوده و تاکنون چندین کتاب در حوزه‌های گوناگون منتشر کرده است. از جمله آثار او می‌توان به دو کتاب شعر با عناوین مبتلای اقیانوس و بانوی اعتدال بهاران اشاره کرد.

قدردانی خاص ایلیا از حمایتی بی‌منت

ایلیا، فرزند امیرحسین مدرس، در گفتگویی از سختی‌ها و شرایط خاص دوران زندگی خود سخن گفت. او با اشاره به دوران خاصی از زندگی‌اش، چنین اظهار کرد: «زمانی پیش آمد که پدرم، با وجود تمام وظایف و مشغله‌های کاری‌اش، نقش هم‌زمان پدر و مادر را برای من ایفا می‌کرد. او با همه فشارها و برنامه‌های حرفه‌ای که داشت، تلاش کرد تا هیچ کمبودی را در زندگی من احساس نکنم.

اما از دوره‌ای به بعد، شخصی به زندگی ما وارد شد که هرچند هیچ تعهدی نسبت به من نداشت، اما با عشق و ازخودگذشتگی کنارم ایستاد و مرا در مسیر زندگی‌ام حمایت کرد. او مثل یک مادر رفتار کرد و همین حضور پررنگ و حمایت‌های مادرانه‌اش باعث شد به جایی که امروز هستم دست پیدا کنم. اگر این دو نفر، یعنی پدرم و آن فرد مهربان، در زندگی‌ام نبودند، به نظر من زندگی دیگر معنا و هدفی نداشت.»

الهام‌بخش بودن حمایت خانواده

ایلیا همچنین اضافه کرد: «من هر کاری که انجام می‌دهم و هر موفقیتی که به دست می‌آورم، در مرحله اول برای خودم است. اما در درجه دوم، این تلاش‌ها و دستاوردها فقط به این دلیل است که می‌خواهم به پدر و این شخص ویژه افتخار کنم و باعث سربلندی آن‌ها باشم.»به گزارش سرویس هنر و رسانه نمابان و به نقل از ساعدنیوز، امیرحسین مدرس بازیگر و مجری و خواننده و نویسنده متولد 16 شهریور 1349 در تهران بوده و در رشته زبان و ادبیات فارسی تحصیل کرده است او تا به حال چند کتاب را در زمینه‌های مختلف به چاپ رسانده و دو کتاب شعر به نام‌های مبتلای اقیانوس و بانوی اعتدال بهاران نوشته است.

ایلیا پسر امیرحسین مدرس: یه تایمی بابا برای من هم پدر بود هم مادر با وجود تمام کارهایی که داشت تمام حالا به قول صنف شما آفیش‌هایی که بود و از یه تایمی به بعد شخصی به زندگیمون اضافه شد که هیچ وظیفه‌ای در حق من نه در قبال من نداشت ولی مادرانه و عاشقانه کنار من موند و باعث شد من به اینجا برسم این دو نفر اگر نباشند به نظر من دیگه زندگی پوچه یعنی من هر کاری می‌کنم به هر جایی که می‌خوام برسم درسته اولش به خاطر خودمه خودم می‌خوام به اونجا برسم ولی بعد در وهله دوم به خاطر اینه که سرشون بالا باشه به خاطر من