مهدوی‌کیا از پاداش عجیب برد تاریخی مقابل آمریکا پرده برداشت؛ کاغذی که ۱۵ سال در خانه ماند و سرانجام پاره شد

ماجرای کاغذ خالی؛ زخم کهنه قهرمان ملی ایران

مهدی مهدوی‌کیا ، اسطوره فراموش‌نشدنی فوتبال ایران، با مرور خاطرات تلخ خود از جام‌جهانی 1998 و پیروزی به‌یادماندنی تیم ملی برابر آمریکا، دست به افشاگری زده است. او در صحبت‌هایی صریح و بدون پرده‌پوشی از آن روزها، اتفاقی عجیب را روایت کرد: پاداشی که به بازیکنان وعده داده شده بود، چیزی جز یک کاغذ خالی نبود! «وقتی آن کاغذ را گرفتیم، هیچ‌چیز رویش نوشته نشده بود. مادرم آن را به مدت 15 سال نگه داشت. اما یک روز از شدت عصبانیت، خودم آن را پاره کردم!»

قهرمان خاکی از زمینی ساده تا نوک قله‌های فوتبال

مهدی مهدوی‌کیا متولد شهر ری است، اما به گفته خودش اصالتش به روستای چشمه در حوالی اراک برمی‌گردد. او که حالا یکی از چهره‌های شاخص فوتبالی ایران محسوب می‌شود، از همان کودکی شیفته فوتبال بود. این علاقه او را به زمین‌های خاکی و سپس به باشگاه بانک ملی کشاند. استعداد و پشتکارش خیلی زود او را به جمع ستارگان پرسپولیس اضافه کرد و جادویش در فوتبال آغاز شد.

آغاز افسانه‌ای برای یک اسطوره

ورود رسمی مهدوی‌کیا به عرصه موفقیت‌های بزرگ از سال 1375 شروع شد؛ زمانی که در نقش پیستون راست تیم ملی درخشید و با دو گل دیدنی برابر چین، شایستگی‌های خود را اثبات کرد. این بازیکن جوان و بااستعداد خیلی زود جای خالی نعیم سعداوی را پر کرد و در مسیر تبدیل شدن به یکی از نمادهای فوتبال ایران گام برداشت.

اما شاید هیچ‌کس تصور نمی‌کرد که همان بازیکنی که در اوج شادی و شور مردم ایران پس از شکست آمریکا سهمی بزرگ داشت، حالا پس از سال‌ها با حسی تلخ از نادیده‌گرفتن تلاش‌ها و ارزش‌هایشان یاد کند. به گفته او، پیروزی‌ای که تمام مردم ایران را به خیابان‌ها کشاند، برای بازیکنان چیزی جز یک وعده پوچ و فراموش‌شده نبود.

روایتی از عشق، زحمت و خشم

مهدوی‌کیا امروز با افتخار از مسیر زندگی‌اش یاد می‌کند. مردی که از زمین‌های خاکی به اوج رسید، اما در ته دلش زخمی از بی‌اعتنایی‌ها و وعده‌های خالی باقی مانده است. آیا دریچه تازه‌ای به این گذشته گشوده خواهد شد؟ یا این اعتراف تکان‌دهنده فراموشی دیگری در صفحه تاریخ خواهد بود؟