در روزگاری که هوش مصنوعی مرز میان خیال و واقعیت را کمرنگ کرده، میتوان دنیایی را تصور کرد که در آن شهرزاد قصهگو با الگوریتمهای پیشرفته داستان میگوید، سعدی پیامهای اخلاقیاش را در شبکههای جهانی منتشر میکند، شازده کوچولو از سیارهای دیجیتال به زمین میآید تا دربارهی معنا و دوستی سخن بگوید، و رستم با قدرت داده و منطق به نبرد تاریکیهای مدرن میرود.
امروز، فناوری هوش مصنوعی نه تنها امکان بازآفرینی این آثار کلاسیک را فراهم کرده، بلکه پلی میان ادبیات کهن و دنیای نو ساخته است؛ پلی که نشان میدهد ارزشهای انسانی، حتی در عصر دیجیتال، همچنان ماندگارند.
بدون دیدگاه