ساعدنیوز: طی سالهای گذشته عواملی همچون تغییرات آبوهوایی، بیتوجهی و رفتار نامناسب انسانها و جنگ بر بسیاری از آثار تاریخی در سراسر جهان تأثیر منفی گذاشته و سرنوشت آنها را به نابودی کامل کشانده است.

شهر سیرنه توسط یونانیهای ساکن جزیره تروا احداث شد و یکی از شهرهای مهم دوران هلنی بود. رومیها این شهر را تصرف کردند و تا زمان زلزله سالهای 262 و 365 به توسعه آن پرداختند. بر اساس گزارش روزنامه لیبی آبزرور، یونسکو در سال 2016 به دلیل ناآرامیهای داخلی کشور لیبی، این شهر و پنج مکان باستانشناسی دیگر را به فهرست آثار در معرض خطر اضافه کرد.

لیورپول شهر یکی از مراکز اصلی تجاری در قرن 18 و 19 بود و اسکلههای این شهر دروازههای مهم تجاری بودند. در سال 2012 طرحی برای توسعه عظیم اسکلههای این شهر تصویب شد و سپس یونسکو این شهر را به فهرست میراث جهانی در معرض خطر افزود.

بناهای قرون وسطایی شامل صومعه دچانی، صومعه ایلخانی، کلیسای حواریون و کلیسای باکره مقدس نشاندهنده اوج شکوفایی معماری بیزانسی-رومی هستند. با افزایش بیثباتی در منطقه و نبود مدیریت و محافظت درست این بناها، یونسکو در سال 2006 آنها را به فهرست میراث جهانی در معرض خطر اضافه کرد.

منطقه سبز که به کش یا کیش معروف است، در جنوب جاده ابریشم قرار دارد. این شهر با قدمتی دو هزار ساله به عنوان مرکز فرهنگی، سیاسی و تجاری قرن 14 و 15 شناخته میشود. با توسعه زیرساختهای گردشگری که موجب تخریب مکانهای تاریخی میشود، این شهر در سال 2016 جزو آثار در معرض خطر شناخته شد.

ابومناع به دلیل وجود صومعهها و زیارتگاهها و مقبره منا اسکرانی اهمیت پیدا کرده است. در سال 2001 بعضی از فعالیتهای کشاورزی موجب افزایش سطح آب در خاک شده و به این منطقه آسیب رسانده است.

برای مشاهده مطالب مرتبط با تاریخ و فرهنگ اینجا کلیک کنید
منبع: ساعدنیوز
بدون دیدگاه